Als je een van de beste documentairemakers van de laatste decennia een ontzettend onthullend boek over Scientology laat omzetten in een documentaire, dan begrijp je wel waarom die ‘religie’ zo op haar achterste benen staat nadat HBO hem afgelopen zondag (29 maart) in Amerika uitzond. Interessant voor iedereen die een kijkje wil in een wereld van machtswellust, paranoia en de drang om ergens in te willen geloven. En daarin kiest maker Alex Gibney voor een…
De The Fast & The Furious-franchise is voor mij altijd een behoorlijke guilty pleasure geweest, met gelukkig meer toppers dan mislukkingen. En ondanks dat dit deel niet het ‘beste’ deel van de franchise is, is het – door de dood van acteur Paul Walker (pijnlijk ironisch in een auto-ongeluk) – wel het meest opmerkelijke deel, zeker als ze de franchise nu ook écht laten eindigen. Want vooral dan is het namelijk ook een zeer mooi…
Walter is zo’n film die je de eerste helft niet al te serieus wilt nemen, juist omdat de film nogal een aparte premisse heeft. Maar doordat die weirdness richting het einde een prachtige plek krijgt raakte de film me onverwacht keihard. Mogelijk (en natuurlijk) het resultaat van iets persoonlijks, dus hoe universeel die emotionele betrokkenheid is weet ik niet, maar bij mij ‘deed’ ie het uiteindelijk dus wel. Zeker ook gesteund door een onverwacht goed op…
Suite française is een mooi en toch ook vrij rustig oorlogsdrama, wat mogelijk in contrast staat met hoe je het bestselling-boek, waarop de film is gebaseerd, zult beleven (of reeds hebt beleefd). Als in: qua film zeker wel bovengemiddeld mooi, maar ik denk dat het in boekvorm beter werkt, omdat je daar meer je eigen emotionele interpretatie op kunt projecteren. En dan verwacht ik dat je de grijze gebieden – doordat de liefde overal z’n weg…
Na de ontwerptechnisch gruwelijk corny openingcredits ontpopte The Wedding Ringer zich vrij snel tot een best hilarische, alhoewel zeer formule-matige komedie, waar volgens mij het voltallige sneak preview-publiek hard om moest lachen. Opmerkelijk dat deze Kevin Hart-komedie dan toch vrij plotseling geen bioscooprelease krijgt in Nederland. Terwijl er zoveel slechtere komedies wél het witte doek halen hier… Het verhaal Doug Harris (Josh – Wish I Was Here, Mardi Gras: Spring Break – Gad) is een succesvol zakenman…
Voordat ik gisteravond naar dit tweede deel in de Divergent-franchise ging moest ik het plot van het eerste deel even terughalen, want die dacht ik wat vergeten te zijn. Nu viel dat best mee, maar omdat ik die ergens in een vliegtuig zag heb ik daar nooit een recensie over geschreven. Ik had gisteravond ook zin in even wat escapisme, en daarin stelde Insurgent me zeker niet teleur. Ik denk dat ik ‘m zelfs beter…
Viggo Mortensen toont in dit rustige maar behoorlijk ‘rijke’ Loin des hommes, over een Westerse onderwijzer die in het Algerije van 1954 (aan het begin van de onafhankelijkheidsstrijd) een Algerijnse moordenaar naar de rechtbank moet brengen, wederom wat voor geweldenaar hij is. Buiten het feit dat hij vrij moeiteloos zowel Frans, Arabisch en Spaans spreekt, heeft ie eigenlijk maar weinig woorden nodig om z’n menselijkheid te tonen. Dat levert een zeer subtiel genuanceerde en western-achtige…
The Cobbler bewijst dat Adam Sandler platte komedies voortaan beter echt achter zich laat, want in meer serieuze, tragikomische rollen is hij zoveel beter. Gelukkig wordt dat door ‘grote’ regisseurs nog altijd gezien, want waar Paul Thomas Anderson hem al ooit geweldig inzette in Punch-Drunk Love, daar weet Thomas – The Station Agent, The Visitor – McCarthy ook het beste uit hem te halen, in dit New York-sprookje over een wel heel aparte schoenmaker… Het…
Gewoon een vrij makkelijk tussendoortje, deze oplichtersfilm waarin Will Smith wat van z’n oude glorie doet herleven, maar waarin hij ook wel wordt voorbijgestreefd door Margot – The Wolf of Wall Street – Robbie. Het schrijvers- en regisseursduo dat debuteerde met I Love You Phillip Morris en daarna het best geweldige Crazy, Stupid, Love. maakte zorgt er in elk geval voor dat je als kijker ook vaak niet weet wie nu wie oplicht, waardoor je…
Chris Rocks Top Five is een heerlijke zelfbewuste komedie die alle fans van New York-city zal doen verlangen naar die geweldige stad. Al is de film wel wat moeilijk te plaatsen, want naast een komedie is het af en toe ook een zeer leuke en zelfs best goede romantische talkie, maar ook een satire op alles wat showbusiness is, en ergens ook wel een fijne zelfkritische kijk op een artiest die zoekende is, waarbij je je…
Naast de prachtige rol van Julianne Moore, waarvoor ze redelijk terecht een Oscar won, valt deze film over ‘vroege Alzheimer’ vooral op doordat het regisseurs- en schrijversduo bewust niks extra gedramatiseerd heeft. Waar deze film de grootste tranentrekker van het jaar had kunnen worden, daar is ie dus opvallend ingetogen. En dat is mogelijk nóg opmerkelijker wanneer je de achtergrond van eerdergenoemd duo kent. Toch vraag ik me ook lichtjes af hoe indrukwekkend deze film…
Niet dat het verhaal van dit derde deel in de Night at the Museum-franchise nou iets is om over naar huis te schrijven, maar het einde maakt dit mogelijk wel de meest memorabale van de drie. Natuurlijk doordat maar liefst twee van de acteurs uit deze film na afloop “in loving memory” worden herdacht, maar ook omdat de film (en franchise) gewoon een mooi afgerond einde krijgt. Dat maakt het volgende mogelijk raar om te…