Qua energie is Kingsman: The Secret Service redelijk vergelijkbaar met Kick-Ass, wat deels door het bronmateriaal en deels door dezelfde regisseur komt. Beide films gaan behoorlijk heftig over-the-top, ook qua geweld, maar waar Kick-Ass wat meer in balans was, daar zoekt Matthew Vaughn in Kingsman nogal veelvuldig de grenzen van het in balans zijn op. Dat daarin een paar keer flink uit de bocht wordt gevlogen is ook een kwestie van smaak, want waar ik…
Cinderella in Space (and on a Smidge of Acid…), zo hadden de inmiddels broer en zus Wachowski (Lana heette vroeger Larry) deze visueel geweldige sci-fi camp-epic ook kunnen noemen. Want ondanks zeker ook interessante en goede intenties voelt Jupiter Ascending uiteindelijk toch vooral aan als een nogal onoverzichtelijke potpourri van over-the-top actie, campy bad guys en een absurd incomplete plotlijn, die alle ruimte open laat voor ‘franchisevorming’. Maar met de juiste instelling biedt dit ruimtesprookje…
Inherent Vice lijkt in eerste instantie een wat stonede film noir die nogal volgepropt is met vette scènes, scherpe oneliners, een hele verrassende en aparte voice-over en heel veel wiet. Maar zoals het alle meesterwerken van Paul Thomas Anderson (PTA) betaamt is Inherent Vice vooral een film die maar beter blijft worden, hoe langer hij nasuddert. Dus waar ik eerst dacht dat het vooral een leuke en grappige zijstap was van PTA, kan ik nu…
De afgelopen jaren hebben me geleerd dat ik – mede door het schrijven van deze recensies en het (analytische) ‘werk’ dat ik daarin steek – een stuk kritischer ben dan de gemiddelde kijker. Toch vind ik het nog altijd best fijn om wel eens puur ‘breinloos’ van een simpele actiefilm te genieten. Dat lukte me echter totaal niet met Wild Card, Jason Stathams nieuwste ‘lopende-band-film’. Maar deze keer was ik niet alleen in m’n kritiek,…
Herman Pleij schrijft in Moet kunnen dat als er één overkoepelend identiteitskenmerk van ‘de Nederlander’ bestaat, dat dat onze afkeer tegen ‘verbeelding’ is. Als in: trots zijn op iets dat we bereikt hebben dient direct de kop ingedrukt te worden door op z’n minst relativering, want we zouden ons toch eens iets verbeelden zeg. Dat het heldenepos Michiel de Ruyter stevige kritiek krijgt omdat De Ruyter zeker ook een ‘slavernijschoft’ blijkt te zijn geweest, dat is…
Een beetje het energieke, licht sci-fi en (daardoor) fantasieprikkelendere broertje van How to Train Your Dragon 2, want beide films zijn in mijn ogen duidelijke voorbeelden van hoe animatiefilms zowel voor kids als voor (‘pedagogisch verantwoorde’) volwassenen zeer bevredigend kunnen zijn. How to Train Your Dragon 2 verkent het grijze gebied tussen goed en kwaad iets beter dan Big Hero 6, maar deze is een stuk spannender, doordat ie zich in een meer herkenbare (en…
Ik vind het altijd fijn om te zien dat er nog altijd serieus goede films voor kinderen worden gemaakt, en ook dit tweede deel in de How to Train Your Dragon-franchise is wederom erg goed. Een stukje duisterder dan het energieke eerste deel, waardoor de pedagogisch verantwoorde thema’s mogelijk nóg interessanter zijn, maar daarnaast net zo avontuurlijk, leuk, meeslepend en cool… Het verhaal Waar het eerste deel vooral nog het temmen van de draken en…
Het is al vrij opmerkelijk dat deze film op een aantal los van elkaar staande waargebeurde feiten is gebaseerd. Maar wat nóg opmerkelijker is, is het feit dat je als kijker zo snel wordt meegezogen in het verhaal, dat dat grote papier-maché hoofd van één van de belangrijkste karakters vrijwel direct niet in de weg zit. Want Frank is inderdaad een heerlijk weirde film waarin de grens tussen quatsch en muzikale kunst met absurdistische humor wordt…
Gelukkig zag ik Birdman: or (The Unexpected Virtue of Ignorance) pas in 2015, anders was m’n keuze voor beste film van 2014 nóg lastiger geweest, want wat een geweldige, prachtige, technisch imponerende, scherpe en intrigerende film is Alejandro Iñárritu’s laatste zeg. Over de verraderlijkheid van het ego, de illusies en maskers die we allen nodig lijken te hebben, over faustiaanse keuzes en zoveel meer. Birdman is terecht genomineerd voor maar liefst negen Oscars en zó…
Aan vrijwel alles aan Homies straalt het plezier af dat cast & crew waarschijnlijk op de set hebben gehad, maar daarmee heb ik dan ook direct het meest positieve aan deze RTL-komedie genoemd. Als je de film vergelijkt met andere recente Nederlandse films, dan is dit speelfilmdebuut van actor turned director Jon Karthaus een wat simpele mix van Bro’s Before Ho’s en Black Out, die beide overigens een stuk beter waren. Al heb ik – toen…
Ik was wel wat verbaasd toen ik afgelopen week hoorde dat deze documentaire genomineerd was voor een Oscar. Okay, als fotojournalist is Sebastião Salgado mogelijk de belangrijkste fotograaf van de afgelopen vijftig jaar, en zijn foto’s hebben aardig wat grote problemen in de wereld een gezicht gegeven. Daarom verdient deze documentaire zeker ook wel wat aandacht. Maar als documentaire is het vooral een rechtlijnige vertelling over zijn werk en leven. Niets minder, maar helaas ook…
The Signal is een relaxte trip waarover het leuk napraten is met vrienden, om exact uit te vinden hoe het ‘precies’ in elkaar zit allemaal. Daarin excelleert de film zeker niet, maar als tussendoortje is ie meer dan vermakelijk. Een beetje het alien themed jongere broertje van films als Primer en Pi, terwijl Sound of My Voice de wat meer spirituele grotere zus van deze film is. Leuk puzzelen, alhoewel die puzzel wel ietsjes minder spannend…