Dumb and Dumber To (2014)

Dat ik mezelf misschien wel tien keer keihard hardop hoorde lachen tijdens Dumb and Dumber To zegt mogelijk al genoeg: ik heb gruwelijk genoten van dit vervolg, 20 jaar na het origineel. Maar daarbij moet ik wel direct melden dat dit – net als het origineel overigens – een film is waar je wel voor in de stemming moet zijn. Of de film ‘leuker’ is dan het origineel kan ik niet echt beoordelen, omdat ik…

Samba (2014)

Waarom ik uiteindelijk een beetje een naar gevoel bij Intouchables heb gekregen leg ik verderop uit, maar daardoor waren m’n verwachtingen voor de nieuwe film van regisseurs Olivier Nakache en Eric Toledano met wederom Omar Sy in de hoofdrol niet al te hooggespannen. Het verraste me dan ook dat Samba best rustig is en op de juiste momenten het drama breekt met goede rake grappen. Dus dat maakt het wat teleurstellend dat het drama helaas niet…

Horns (2013)

Horns is een wat lastige film om te recenseren, omdat één van de redenen waarom ik hem best geweldig en zeker erg vermakelijk vond, voor sommigen juist ook een reden is om ‘m af te zeiken. Alexandre – Haute Tension, Piranha 3D – Aja’s nieuwste is namelijk een mix van ontzettend veel genres, wat ‘m dus ook erg lastig maakt om in een ‘hokje’ te plaatsen. Ik vond het wel fijn om wat op en…

Nightcrawler (2014)

In Nightcrawler zien we Jake Gyllenhaal één van z’n beste rollen spelen als een behoorlijk creapy videoverslaggever met één of andere persoonlijkheidsstoornis. Althans: dat moet hij wel hebben, als je ziet hoe gewetenloos hij precies die beelden weet te schieten waar een krantenkopgeil redactiehoofd naar verlangt. En wij als kijker stiekem ook wel. Want dáár zit de scherpte in dit regiedebuut van schrijver Dan Gilroy. Inderdaad: de broer van Tony… Het verhaal Lou (Gyllenhaal) is nogal…

Interstellar (2014)

Christopher Nolan zet met Interstellar een flinke en hoopvolle stap voorwaarts, zeker als mijn interpretatie van wat ie wil zeggen de ‘juiste’ is. Waar z’n eerdere films vooral geweldig waren vanwege het gepuzzel (denk Memento en Inception) en hij daar in z’n Batman–reboots The Dark Knight en The Dark Knight Rises behoorlijk cynische maatschappijkritiek doorheen mixte, daar gaat hij hier dus een stap ‘verder’ door dat cynisme te vervangen door iets van metafysische hoop. En dat heeft inderdaad wel wat weg van het…

Wish I Was Here (2014)

Mogelijk het meest opvallende aan Wish I Was Here is dat regisseur, scenarist én acteur Zach – Garden State, TVs Scrubs – Braff hiervoor een crowdfunding-campagne moest starten om ‘m gemaakt te krijgen. Raar dat hij de film niet op een reguliere manier gemaakt kon krijgen, of wilde hij echt 100% onafhankelijk blijven? Het resultaat is een film over een thema dat mij sowieso altijd hard raakt, waarin de schrijvende broers Braff tonen vooral dialoogtechnisch…

The Drop (2014)

Ik ben erg blij met de manier waarop Michaël R. – Rundskop – Roskamp z’n Hollywooddebuut heeft aangepakt in The Drop, juist door niet aan simpele verwachtingen te voldoen. Maar daar laat hij het niet bij, want hij speelt juist ook met die verwachtingen. Bijvoorbeeld in de manier waarop hij naar een climax toewerkt, in het neerzetten van de verschillende karakters en zeker ook qua casting. Niet dat The Drop de beste film van het…

Fury (2014)

Naast het feit dat Fury op nogal grafische wijze laat zien dat oorlog gruwelijk is en enkel verliezers oplevert, valt de film vooral op doordat ie een stuk rustiger en minder heldhaftig is dan ik verwachtte. De rauwheid werkt zeker wel en de film maakt daardoor ook behoorlijk wat indruk, al miste ik wel iets van urgentie. Maar mogelijk is het wel een compliment dat ik bij zo’n grootste productie nog ‘serieus’ ga zoeken naar…

St. Vincent (2014)

Het is vooral het goede acteren en de aardige balans tussen ‘lief’ en ‘lomp’ dat van St. Vincent een mooie film maakt. Bill Murray speelt een soort van Charles Bukowski-achtige buurman die natuurlijk lang niet zo’n lompe boer is als z’n introductie doet vermoeden, en wiens rol in het leven en opgroeien van z’n nieuwe buurjochie Oliver een stuk groter wordt dan hij eigenlijk wil (of denkt te willen?). Regisseur Theodore Melfi verrast zeker met z’n…

The Judge (2014)

Afgaande op The Judge speelt Robert Downey Jr. de laatste jaren misschien wel te weinig serieuze rollen. In deze film speelt hij eigenlijk een soort Tony – Iron Man – Stark met een hart én wat vader-zoon-issues. Door het mooie spel van zowel Downey Jr., Robert Duvall, Vincent D’Onofrio en vooral Jeremy Strong lukt het regisseur David Dobkin om z’n komedie-verleden wat van zich af te schudden, want The Judge is een goed gemaakt en…

Hector and the Search for Happiness (2014)

Had ik vooraf geweten dat de regisseur van Hector and the Search for Happiness eerder Hanna Montana: The Movie, Shall We Dance, Serendipity, The Mighty en Funny Bones had gemaakt, dan was ik er wel met andere verwachtingen in gestapt. Want ondanks dat ik best wel genoten heb van deze nieuwe film met Simon Pegg en flink wat andere grote namen, snap ik echt niet wat ie in een arthouse-bioscoop doet. Juist omdat de humor…

The Rover (2014)

Met z’n debuut-/doorbraakfilm Animal Kingdom toonde David Michôd al aan dat ie nuance en subtiliteit stevig onder de knie heeft, en in The Rover durft hij daar ook nog zo’n enorme laag cynisme overheen te gieten dat de film voor menigeen mogelijk té realistisch, rauw of dystopisch is geworden. Maar zeker in combinatie met die Australische outback-rauwheid – waarin een mensenleven wat minder waard lijkt – voelde ik zo geweldig mee met zo’n beetje alles…