Zoals wel vaker bij een Cronenberg-film (de doorgewinterde filmkijker herkent die stijl direct, al staat deze keer zoon Brandon aan ’t roer) is hetgeen je moet ‘suspenden‘ qua ‘disbelief‘ best wel opvallend (to say the least). Maar zodra je mee gaat in de fantasie van de maker, biedt ook Infinity Pool een heerlijke filering van (een onderdeel van) onze maatschappij. Ik wist vooraf overigens niets meer dan dat Alexander – True Blood (tv) – Skarsgård…
Tijdens mijn eerste sneak preview in twee jaar (!) tijd schrok ik wel een beetje toen ik Robert – The VVitch, The Lighthouse – Eggers’ nieuwste ingestart zag worden. Ik was namelijk direct ‘bezorgd’ dat Eggers’ eigenzinnigheid totaal niet zou passen bij een toch ietwat commerciëler (en onvoorbereid) ingesteld publiek. Maar wat bleek: ik heb werkelijk niemand gehoord en/of weg zien lopen bij deze epische cult-Viking-film, bomvol Noorse mythologie en best wat psychedelische scènes..! Ook…
Dit regiedebuut van actrice Rebecca – Vicky Cristina Barcelona, The Town – Hall is niet alleen een veelvuldig ge(s)laagd drama, maar volgens mij ook zo’n film die zó subtiel is dat ie z’n geheimen mogelijk pas echt onthuld bij een tweede viewing, of bij een goede discussie erover achteraf. De manier waarop Hall dit prachtig in zwart-wit geschoten maar soms ook verwarrend dromerige verhaal vertelt, getuigt van een flinke dosis zelfvertrouwen (en inzicht in het…
Long Shot mixt de progressiviteit van films als Vice (al was die Adam McKay-/Christian Bale-film initieel niet zo liberal bedoeld), de scherpte van series als House of Cards, de stupiditeit van Trump (al is de film ‘partijtechnisch’ ook wel wat verwarrend) en de stonede humor van Seth Rogen. Het meest opmerkelijke – naast de perfecte mannenfantasie die Charlize Theron speelt – is dat dit wonderwel redelijk in balans blijft, waardoor Long Shot als één van de leukste…
Zo, het verhaal van Tarzan is in een wat moderner jasje gestoken, wat zowel positief als negatief uitpakt. Daarnaast biedt de film ook wat van die ouderwetse Hollywood-grandeur, waar het oude Hollywood-racisme overigens aardig opzichtig uitgefilterd is. Want in het originele verhaal kun je natuurlijk vrij makkelijk wat van die witte superioriteitsgedachte vinden, die in de tijd dat het geschreven werd helaas vrij ‘normaal’ was. Maar daar trachten ze hier toch iets sensitiever mee om…
Gebaseerd op een kort verhaal uit 1897 (!!) is het niet alleen gruwelijk opmerkelijk hoe ‘hedendaags’ What Maisie Knew aanvoelt, maar het is ook gewoon een prachtige mooie en ‘kleine’ film over een zesjarig meisje dat op bepaalde vlakken ‘volwassener’ moet zijn om haar vechtende ouders het hoofd te kunnen bieden. En dat werkt dus alleen met een geweldige jonge actrice in de hoofdrol, waarbij het vrij ongelooflijk was hoe snel ik dat meisje in…
The East is een ogenschijnlijk erg linkse thriller over een anarchistische beweging die de schuld van grote nalatigheden nu eens neer wil leggen bij degenen die daar ook écht verantwoordelijk voor zijn. Maar het is ook de nieuwe van Brit Marling, die eerder in beperkte kring zeer veel opzien baarde met Another Earth en met regisseur Zal Batmanglij al het intrigerende Sound of My Voice maakte. En met The East zet ze de volgende stap…
Disconnect gaat over de gevaren die gepaard gaan met onze steeds digitaler wordende identiteit, maar omdat dit zo’n hedendaags onderwerp is, is het jammer (en mogelijk ook wel onvermijdelijk) dat de boodschap wat gedateerd aanvoelt. Daarnaast wordt deze boodschap ook weinig subtiel aangeboden, terwijl de film qua nuance juist wel bovengemiddeld scoort. Het acteerwerk trekt de film ook boven zichzelf uit, waarbij vooral Jason Bateman en Marc Jacobs opvallen. Want heb ik wat scherpte gemist…
“Misschien is het meest positieve aan deze film wel ’t feit dat ie niet in 3D is“, dacht ik tijdens de openingsscène van Battleship, één van de domste films van ’t jaar met weliswaar geweldige visual fx, maar verder het toonbeeld van de creatieve armoede die lijkt te heersen in Hollywood. En dat ik het “creatieve armoede” noem slaat eigenlijk ook nergens op, want als je verder kijkt dan dat, dan zie je dat het…
Een populist zou lekker kort door de bocht zeggen dat je blij mag zijn als Melancholia je niet raakt. Naast het feit dat ik m’n afkeer tegen populisme graag toon, neem ik m’n bochten ook graag genuanceerder en ruimer. Ook ben ik wel eens hard uit diverse bochten gevlogen, maar mogelijk dat daardoor Melancholia mij zo behoorlijk hard onderuit schopte. Ik denk namelijk dat om te begrijpen/voelen wat Lars von Trier met deze film wil,…
Ondanks de aanwezigheid van Ray Winstone, Sam Riley, Jason Statham, Michael Shannon, Alexander Skarsgard, Mickey Rourke en zelfs good old Ben Gazzara is deze remake compleet overbodig en lang niet zo goed als die verrassende Georgisch-Franse zwart-wit cultfilm 13 Tzameti uit 2005. Ook al stond dezelfde regisseur aan ’t roer, de film is nergens zo VET als het origineel, helaas. Direct na afloop hoorde ik een paar mensen zeggen: “Ja, best een vet gegeven, maar…