Ik moet eerlijk toegeven dat – buiten de terecht voor een Oscar genomineerde acteerprestatie van Jessica Chastain – de rest van de film alweer wat verdwijnt uit m’n herinnering. Ondanks dat The Eyes of Tammy Faye zeker wel een genuanceerd inzicht geeft in waarom Amerikanen dat “Als ik het in een verhaal kan gieten is het/alles geoorloofd“-idee zo aanhangen. In mijn beleving blijft het echte drama in dit waargebeurde verhaal echter wat onderbelicht. Zowel de…
Moet eerlijk toegeven dat ik wat lichte tegenzin voelde bij wéér een Spider-Man-film. Maar waarschijnlijk was ik daardoor behoorlijk en blij verrast met Spider-Man: No Way Home. Heel anders dan de trailer deed vermoeden, en gezien de meerdere hoorbare ‘nerdgasms‘ (euforie-orgasmes) van échte Marvel-nerds was de film voor hen volgens mij “De beste ooit!“. Ik was dus onder de indruk, omdat de reden voor mijn lichte tegenzin juist heerlijk functioneel wordt ingezet, waardoor ‘alles’ ineens…
Damn, wat weet die Lin-Manuel Miranda mij toch te vermaken met een genre waar ik tot voor kort vooral jeuk van kreeg! Zijn manier van vertellen is echter zo verrassend – herinner hoe hij een ‘bekend’ stuk Amerikaanse ontstaansgeschiedenis bijna ‘heruitvond’ in Hamilton – dat ik met gemak door alle zangscènes heen kwam. Want ja: tick, tick… BOOM! is al de derde musical (naast In the Heights, waarvan hij de film overigens niet regisseerde) die…
Als je de nicht bent van Roman en Sofia – Lost in Translation, The Bling Ring – Coppola, Jason Schwartzman en Nicolas Cage, en de kleindochter van Francis Ford Coppola, en met je debuutfilm Palo Alto behoorlijk wat lef toonde, dan is het des te opmerkelijker dat Mainstream zo ongelooflijk in onbalans en/of ‘achterhaald’ aanvoelt. Al voel je in alles die ‘inside-Hollywood-Los-Angeles‘ sfeer, die je mogelijk kent uit Somewhere, The Bling Ring en zelfs The…
Regisseur David Robert Mitchell maakte een paar jaar geleden de ontzettend goede en mega-creepy horrorfilm It Follows, en om te tonen dat ie ook andere genres op nogal opvallende wijze weet te gebruiken, dook hij voor Under the Silver Lake in een mix van film noir, misdaad, WTF-just-happened-mindfuck en Hitchcock, maar toch vraag ik me – weken na het zien van de film – nog altijd af of het nou lekkere gekte was, of toch…
Allereerst, Hacksaw Ridge vertelt een werkelijk ongelooflijk verhaal, waarvan het meest opmerkelijke is dat het waargebeurd is. Alleen al om het heroïsme van de hoofdrolspeler is dit een must-see voor iedereen die van oorlogsdrama’s houdt. Ik typte daar bewust ook “oorlog”, want met Mel Gibson aan het roer mag je wel wat heftige gevechten, ontploffingen, afvliegende onderbenen en bebloede lichamen verwachten. Het jammere voor de film is echter dat er dit jaar wel wat betere…
Als je je even goed kwaad wilt maken en wilt weten waarom er nogal een politieke revolutie nodig is aan de overkant van de Atlantische Oceaan, dan hoef je eigenlijk alleen maar deze nieuwe van held Ramin – Man Push Cart, Goodbye Solo – Bahrani te kijken: een goed (doch ook overduidelijk) genuanceerde film over de vele huisuitzettingen naar aanleiding van de door gluiperige banken veroorzaakte financiële crisis en de mensen die daar weer grof…
Eigenlijk had ik weinig zin in wéér ’n nieuwe Spider-Man-film, mogelijk omdat in m’n herinnering Spider-Man 3 nogal tegenviel. Ik had de trailers dan ook aardig vermeden, en vond ’t verhaal ook wat verdacht, aangezien ik ’t voorgevoel had dat Peter Parkers spinnenbeet misschien vooropgezet was, en dat was in de ‘originele’ Spider-Man uit 2002 helemaal niet ’t geval. Maar ik had dus niet alleen de verkeerde veronderstelling qua verhaal (niks geen prequel of sequel), m’n…
Okay, ik zit me dus letterlijk af te vragen of ik wel een recensie kan schrijven die genoeg eer doet aan de subtiliteit die Mark Romanek in Never Let Me Go aan de dag weet te leggen. Alles wat ik schrijf voelt al snel als een olifant in die spreekwoordelijke winkel. Misschien is een feit dan wel het ‘veiligste’: Never Let Me Go zal aan het eind van het jaar zeker in mijn top 10…
Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik kan nog maar een paar vrienden noemen die géén Facebook-account hebben. Ik kan waarschijnlijk meer mensen noemen die ik door Facebook juist heb leren kennen, en misschien zelfs voorzichtig ‘vrienden’ mag noemen. Dat social media een enorme invloed op ons leven hebben hoef ik niemand meer uit te leggen, maar waarschijnlijk weten we over 10 jaar pas hoe groot die impact écht is geweest. En…
Natuurlijk is The Imaginarium of Doctor Parnassus vooral de laatste film van Heath Ledger; hij stierf tijdens de productie van deze film. Maar het is ook de nieuwste van Terry Gilliam, dus als er iemand een creatieve manier kan verzinnen om met zo’n verlies in een film om te gaan, dan is hij het wel. En ik moet zeggen: dat is ook zeker wel gelukt. Maar toch vind ik het erg jammer dat ik me…