Allereerst: Life of Pi is werkelijk prachtig, of vele vlakken. Regisseur Ang – Brokeback Mountain, Taking Woodstock – Lee levert wederom ’n meesterwerk af, want deze film is weinig minder dan ’n spiritueel platform waarin hij ’n mooie en zeer verrassende visie op ‘God’ neerlegt. En waar ik weet dat er bij het woord “God” direct mensen in de verdediging schieten: wees zo ‘ruimgeestig’ en geef deze film ’n kans, want anders mis je niet…
Woodstock was voor mij altijd omgeven met tal van mysteries, dat de magie alleen maar groter maakte. Het kijken van een film die wat meer de achtergronden bij zoiets laat zien kan “gevaarlijk” zijn, omdat mijn “fantasie” toch wel erg mooi was, maar Taking Woodstock nuanceerde en versterkte mijn gevoel juist meer dan dat het iets van de magie weghaalde. En ik kreeg door deze film echt gruwelijk veel zin in het nieuwe festivalseizoen… Taking…