Ja, The French Dispatch is zeer duidelijk een Wes Anderson-film. Maar misschien wel té duidelijk? Het is ook een hommage aan journalisten met lef (vooral die van The New Yorker in de jaren 50/60), een ode aan verhalen vertellen, met een knipoog naar de Nouvelle Vague. De film zit echter ook zó vol met Andersons (soms aandoenlijke, soms over-aanwezige) poppenkaststijl, met ontzettend veel leuke beeld- en taalvondsten, dat het niet raar is als je de…
Wederom een heerlijk avontuur van Wes Anderson, die vanwege z’n vorm – stop-motionanimatie – ook net wat meer speelruimte heeft om nóg fantasievoller te zijn. En met die speelruimte creëert Anderson een wereld waarop je tal van interpretaties en projecties los kunt laten, waardoor je eigen inbreng jouw beleving nog persoonlijker en/of rijker zal maken. Met een geweldig brede voice-cast, met afwisselend Anderson-alumni (als Bill Murray en Edward Norton) en ‘nieuwkomers’ als Harvey Keitel en…
The Royal Tenenbaums is Wes Andersons derde film die ik een jaar of tien geleden al eerder zag, maar ik afgelopen vrijdag toch weer vrij ‘vers’ herontdekte. Een komedie over een depressieve familie, maar dan wel zo’n komedie waarbij je niet helemaal door hebt of het wel altijd gepast is om te lachen. En achteraf gezien bezorgt Owen Wilsons betrokkenheid als schrijver mij een extra rilling. Maar ook als je hier niets over weet, dan…
Met zo’n cast zal deze film zeker een aardig publiek trekken, maar met al te hoge verwachtingen kan deze film ook goed tegenvallen. Voor mij kwam de film vrij verrassend langs, dus ik had eigenlijk geen verwachtingen. En daarom vond ik ’t een best vermakelijk tussendoortje over iets waarvan ik nooit had gedacht dat Hollywood ooit een film zou maken: vogelspotten… In de film wordt er vrij moeilijk gedaan over de term “bird watching”. De…
De makers van 50/50 hebben voor een gedurfde combinatie gekozen door een drama over de 27-jarige Adam die kanker krijgt deels te verpakken als stoner comedy. Niet alleen door een nogal lompe Seth – The Pineapple Express – Rogen op te laten draven, maar ook door het veelvuldige gebruik van medicinale marihuana en de leuke gevolgen daarvan te tonen. En ik moet zeggen: ik heb zowel keihard gelachen als tranen op voelen wellen, dus het is…
Een film, gebaseerd op een boek van Chuck – Fight Club – Palahniuk, met in de hoofdrollen de seksverslaafde Sam Rockwell en een The Grifters-achtige maar ook kwetsbare Anjelica Huston, die NIET in Nederland is uitgebracht..??? Misschien waren ze bang dat ze deze niet goed konden ‘marketen’, of dat de film de hoge verwachtingen misschien niet waar zou kunnen maken? Een andere reden kan ik niet verzinnen, want ook al is het niet de beste…