Na uitstapjes richting komedie (The Trip) en lompe thrillers (o.a. The Killer Inside Me) is Michael Winterbottom nu terug met een soms interessant en bij vlagen behoorlijk drama, maar uiteindelijk voelt de film niet bevredigend. De reden: de film vindt nergens echt de juiste balans, plus dat ik niet mee wilde/kon gaan in de belevenissen van erotica-koning-turned-vastgoedmagnaat Paul Raymond. Het blijft allemaal te oppervlakkig, en Raymond blijkt ook nogal een iets te zelfvoldaan persoon te zijn…
Het enige dat ik over deze film kan zeggen, is dat ik hoop dat Will Ferrell toch uiteindelijk meer de kant op gaat die hij met Stranger than Fiction inzette. Toch ben ik bang dat hij veel te veel plezier beleeft aan quatschfilms als Land of the Lost. En natuurlijk is dat echt niet het enige dat ik hierover ga zeggen ;) . Land of the Lost is schijnbaar een parodie/remake van een oude tv-serie…