Ja, als deze eligible is, dan verwacht ik dat de Oscar voor Beste Animatie van het jaar al vergeven lijkt, want The Jungle Book wordt in m’n hoofd – een week na het zien van de film (vanwege wat drukte kwam ik niet eerder toe aan deze recensie) – eigenlijk steeds beter. Prachtige animatietechnieken, mooie moraliteit voor jongere kijkers, zeer leuke dierengrapjes door een aantal perfect gekozen stemacteurs, en vol met mooie geüpdatete versies van de liedjes…
Robert – Back to the Future, Flight – Zemeckis’ The Walk biedt eigenlijk precies wat je verwacht: een adrenalineverhogende ervaring die mij – als iemand met een vrij heftige vorm van hoogtevrees – een paar keer het scherm deed vervloeken, iets meer spanningsnijdende grapjes liet maken dan ‘normaal’ en mij m’n natte handen een paar keer liet afvegen aan m’n broek. Daarnaast is Joseph Gordon-Levitt, ondanks z’n overduidelijke toupetje en donkere lenzen, ook de perfecte…
Eigenlijk zou het bij de beoordeling van een film geen snars uit moeten maken wie de regisseur is, maar toch lijkt dat in het geval van Self/less deels wel het geval. Toen ik namelijk pas achteraf wist van wie deze film is dacht ik: “Oh, dan heeft ie zich vrij rustig (in)gehouden, maar het verklaart wel waarom de film op details wel goed in elkaar zit.” Mocht je echter vooraf al weten wie de maker is,…
Niet dat het verhaal van dit derde deel in de Night at the Museum-franchise nou iets is om over naar huis te schrijven, maar het einde maakt dit mogelijk wel de meest memorabale van de drie. Natuurlijk doordat maar liefst twee van de acteurs uit deze film na afloop “in loving memory” worden herdacht, maar ook omdat de film (en franchise) gewoon een mooi afgerond einde krijgt. Dat maakt het volgende mogelijk raar om te…
Wat erg jammer is aan Ridley Scotts Exodus: Gods and Kings, is dat hij – mede als zelfverklaard agnost? – weinig interessants te melden lijkt te hebben over die toch vrij menselijke behoefte van het ‘geloven’ in iets. Ik bemerkte geen enkele visie inzake die vrij universele spirituele zoektocht, en volgens mij is dat de reden dat de film niet echt een specifieke of interessante focus bevat, waardoor dit eigenlijk een vrij rechtlijnige ‘boek’-verfilming is…
Ender’s Game is qua protagonist nogal een aparte science-fiction film, want de persoon die ‘ons mensen’ moet redden van een dreigende aanval van een buitenaards ras is een jaar of 14 oud. Dat roept direct wat ‘grotere’ vragen op natuurlijk, maar ondanks de vrij interessante en rustige opbouw, met zeker ook een aardige verrassing richting het einde, vraag ik me toch af of je het boek – waarop de film gebaseerd is – gelezen moet…
Net als Robert Downey Jr.’s Tony Stark is ook Iron Man 3 nogal wat schreeuwerig en zou ’n beetje bescheidenheid niet misstaan. Maar dit derde deel is wel weer ’n stuk beter dan het aardig slechte tweede deel, ondanks de lichte ‘overproductie’ aan CGI, waarbij het lijkt alsof ze het beeld echt zo vol mogelijk met actie wilden proppen. Lekker escapisme hoor, en Starks arrogantie werkt in 85% van de gevallen ook goed, ondersteund door ’n fijne hoeveelheid…
Mijn initiële reactie na het zien van The Dictator, Sacha Baron Cohens nieuwste over een Oost-Afrikaanse dictator die in New York de kluts (en z’n baard) kwijtraakt, was dat ie qua ‘leukheid’ een beetje tussen ’t geweldige Borat en ’t teleurstellende Brüno in zit. Maar er zitten ook best een aantal scherpe kantjes aan de film, die voor mij persoonlijk niet ver genoeg werden uitgewerkt, totdat Baron Cohen toont wel degelijk vlijmscherp politiek commentaar te…
Wat was dat heerlijk genieten zeg, van Scorsese’s ode aan één van de grondleggers van cinema: Georges Méliès. Eindelijk werd 3D gebruikt als mogelijk toch wel de volgende stap in het filmmaakproces. En ondanks dat het een familiefilm is (en meteen de beste van de laatste twintig jaar?) over een jongetje dat leeft in een treinstation in Parijs, en helemaal geen film over de gevaarlijke straten van New York City, lijkt dit toch één van…
Nadat ik op dinsdag behoorlijk geraakt en verrast werd door 50/50 was ik erg benieuwd naar regisseur Jonathan Levine’s debuutfilm The Wackness. Okay, hij schoot All The Boys Love Mandy Lane een paar jaar eerder, maar de films verschenen ongeveer gelijktijdig in de Amerikaanse bioscopen, waarbij de Mandy Lane-film een ietwat opvallende maar meer een ‘voet in de Hollywood-deur’-film was, terwijl The Wackness veel persoonlijker aanvoelt. Over een 18-jarige jongen die net is geslaagd voor z’n middelbare…
Oscarwinnaar sir Ben Kingsley, Oscargenomineerde Jake G., en BAFTA-winnaars Alfred Molina en Mike – Donnie Brasco – Newell kunnen niet voorkomen dat Prince of Persia: The Sands of Time niet meer is dan CGI-porno. Okay, ik heb ‘m zonder tegenzin afgekeken, maar dat kwam dan ook vooral omdat er in m’n favoriete programma’s alleen maar over één of ander rechts regeerakkoord kon worden gesproken… Heeeeeeeeeeel vroeger speelde ik Prince of Persia op de Commodore 64..!…
Ga ik nu voor ’t eerst in m’n leven een film van Martin Scorsese recenseren, of heb ik dat met The Departed ook al gedaan? En ga ik dan een recensie ook nog beginnen met te melden dat ik mezelf eigenlijk niet ‘qualified‘ genoeg vind om een serieuze inhoudelijke recensie te geven. Want daarvoor is Scorsese een veel te geniale filmmaker, wat hij met Shutter Island volgens mij ook weer toont. Natuurlijk moet ik deze…