Voordat ik de bioscoop betrad, hoorde ik nog hoe een mede-bezoeker “succes” (of “sterkte”) werd gewenst door iemand die Joker: Folie à Deux al eerder had gezien. Dat bevestigde de negatieve audioflitsen die ik eerder die dag op de radio voorbij hoorde komen, en zorgden dus voor aardig ‘ingetogen verwachtingen’ bij dit vervolg op die megavette (maar verhaaltechnisch ook best weer vergeten) Joker-film uit 2019. Maar wat bleek: ik zat vrij snel redelijk diep ‘in’…
Misschien komt het doordat ik me de laatste jaren zo geërgerd heb aan de Luc Besson-lopende-band-actiethrillers, maar ik vond The November Man dus al ‘goed genoeg’ omdat hij me nergens irriteerde. Verder is het ook gewoon een makkelijk tussendoortje dat je net zo snel weer kunt vergeten, maar ik zat er aardig in en vermaakte me goed met Pierce Brosnan als een gepensioneerde James Bond die weer geactiveerd wordt. Mogelijk dat de nogal ervaren regisseur…