Natuurlijk onmisbaar voor alle fans van X en Pearl, maar ik zag MaXXXine dus met twee vrienden die deze eerdere, ontzettend ‘vette’ Ti West/Mia Goth-horrors helemaal niet gezien hadden. Hun eerste reactie na afloop: “Damn, vet zeg..! Beetje Tarantino-stijl ook, vermengd met die coole 80’ies-vibe…” Voor mij als Filmofiel was de hele setting – het Hollywood van halverwege de jaren 80, met een belangrijke rol voor de Universal Studios lot (met Psycho-huis!!) – sowieso al…
Allereerst: Blonde is een erg opvallende en ook bijna hels-heftige vertelling, die daarin wel wat raakvlakken heeft met Elvis. Ik vond Blonde bloody indrukwekkend, maar wil wel wat voorbehouden maken. Zeker omdat niet iedereen deze film trekt en/of aan kan, verwacht ik. Mensen met bijvoorbeeld een abortus-trauma, die raad ik deze film niet aan. Maar ook mensen die niet mee willen/kunnen gaan in heftig depressive en/of suicidal tendencies vermijden deze film beter. Okay, nu die serieuze mededelingen…
Ja, soms moet de boog even volledig ontspannen worden, en daar was het gisteravond nodig tijd voor. Samen met een maat (die vrijwel nooit zin heeft in arthouse-films, en deze zelfs letterlijk naar mij vernoemt (“Oh, zeker weer zo’n Filmofiel-film?“)) en een krat bier vierden we gisteravond het einde van de avondklok. Daarbij wilden we iets opzetten ter afleiding ende vermaak, waarbij opletten niet echt noodzakelijk was. En met Thunder Force kregen we exact de…
Martin Scorsese is ‘at the top of his game‘ in deze instant classic, die ergens ook wat nostalgisch en/of weemoedig aanvoelt. De film lijkt namelijk ook een beetje een afscheidsfilm van een top-generatie, mede ook omdat één van de hoofdrolspelers speciaal voor deze rol terugkwam van z’n ‘pensioen’. Maar om m’n waardering nog meer te duiden: het enige moment dat ik de lengte van de film voelde, was toen ik ergens halverwege wat honger kreeg.…
Een verrassend goede en vermakelijke film, van de maker van Lars and the Real Girl, met een onbevreesde hoofdrol van Margo – The Wolf of Wall Street – Robbie, over het meest zwart schaap dat ooit in het internationale kunstschaatsen te zien is geweest. Nu kwam dat ‘zwarte’ deels door haar eigen achtergrond en ’t feit dat die totaal niet paste bij die wat elitaire glamourwereld van die sport, maar toch vooral doordat ze in…
Met een lichte scepsis betrad ik de bioscoopzaal voor dit vervolg op de Robin Williams-‘klassieker’ uit 1995, maar het duurde slechts enkele seconden voordat ik er behoorlijk zin in kreeg. En na het letterlijk uitleggen van de aanwezigheid van een beschrijvende/uitleggerige game-scène was ik totaal om en genoot ik uiteindelijk bijna de volledige twee uur van deze heerlijke familiefilm. Want Jumanji: Welcome to the Jungle is namelijk dé familiefilm van 2017, wat mij betreft. Heerlijke…
Niet de leukste collaboration tussen Will Ferrell en Mark Wahlberg (dat is en blijft The Other Guys), maar zeker vermakelijk, deze nieuwe van de schrijver van Sex Drive, She’s Out of My League, Hot Tub Time Machine, We’re The Millers, Dumb and Dumber To en Horrible Bosses 2, waarvan hij de eerste én laatste ook regisseerde. Met ook leuke acteurs in bijrollen, één geweldige link met Amy Schumers Trainwreck, en ja: al dat namedroppen is wel degelijk…
Na veel productionele ‘hassle‘, waarin schrijver/regisseur Edgar – Hot Fuzz, Scott Pilgrim vs. The World werd vervangen door Peyton – The Break-Up, Yes Man – Reed, is Ant-Man toch nog een ‘noodzakelijke’ maar ook zeer vermakelijke superheldenfilm geworden. Omdat de tot mierenformaat-krimpende titulaire held onderdeel diende te worden van het Avengers-team had ie natuurlijk wel z’n eigen ‘introductiefilm’ nodig, en dat is Ant-Man vrij duidelijk geworden. Maar wel één met zeer creatieve actie, een mooi klein…
Als fijn en makkelijk tussendoortje is Danny Collins meer dan geslaagd. Snedige dialogen, een leuke bijna over-the-top maar zelfbewuste rol van Al Pacino en een sprankelende flirt met Annette Benings karakter maken van deze film een romcom-voor-senioren die zeker ook jongere stelletjes meer dan leuk vermaak biedt. Als je de film echter écht kritisch bekijkt, dan is er ook wel aardig wat aan te merken. Dat de film namelijk zó selfconscious is dat het soms als soort excuus/makkelijke…
Ondanks de aanwezigheid van twee van de hoofdrolspeelsters én de regisseur blijft het wat lullig om deze film te vergelijken met het mega-succesvolle Bridesmaids. Verwacht eerder een mix van James Bond en Johnny English, maar dan met een voornamelijke vrouwelijke cast (en Jude Law en Jason Statham in bijrollen), met een shitload aan hilarische grappen die continu de grens opzoeken in hoe ver je kunt gaan met grappen over lelijke en/of stevige mensen. Ik hoorde mezelf…
Chef een “heerlijke guilty pleasure” noemen zou te negatief zijn. Maar toch kwamen die woorden wel heel even in me op na het zien van deze film van en met Jon – Iron Man – Favreau als ‘chefkok-die-gedwongen-terug-op-zoek-moet-naar-z’n-passie’. Waarschijnlijk omdat – naast dat ik echt geweldig genoten heb – ik het ook een paar keer wel jammer vond dat alles zo ‘smooth‘ liep; dat het (reële) drama niet wat meer aandacht kreeg. Maar zeker voor mensen die van…
Lovelace is het structureel wat ongewoon vertelde levensverhaal van Linda Lovelace, die in 1972 ineens in de spotlights terechtkwam toen ze de hoofdrol speelde in Deep Throat, een vrij revolutionaire pornofilm die een tijdje ‘gewoon’ in de Amerikaanse bioscopen draaide. Maar het regisseursduo Rob Epstein en Jeffrey Friedman hebben voor een gedurfde structuur gekozen, die echter niet werkt, waardoor het drama helaas ook niet uit de verf komt. Terwijl ze me een paar jaar geleden wel…