Allereerst: ik zat eigenlijk helemaal niet op een vierde Toy Story-deel te wachten. Achteraf gezien ben ik blij dat van mijn verwachting zo’n 85-90% volledig onjuist bleek: Toy Story 4 ‘vermoordt’ de eerdere trilogie inderdaad, maar uit die metaforische dood ontstaat nu een quadrilogie die vooral Woody nóg meer laat leren, en daarmee nog menselijker maakt? Net als vooral deel 2 veel meer een film over vriendschap en onvermijdelijke stappen die ‘we’ in het leven moeten…
Door een probleem met m’n smartphone was ik van twee films, die ik weken geleden al zag, de aantekeningen kwijt die ik meestal direct na de film maak en die een basis vormen van m’n recensies. Waar dat bij Dope niet zo heel erg was, daar moest ik voor Dark Places toch aardig in m’n geheugen (en op internet) graven om de film weer terug te halen, wat sowieso een slecht teken is. Maar Dark…
Een jaar geleden behoorlijk neergesabeld bij de première op het Cannes Filmfestival is Ryan Goslings regiedebuut nu hier in de bioscoop verschenen. En ook al is er genoeg aan te merken op dit nogal heftig duistere sprookje, waarin duidelijk invloeden van Nicolas – Drive, Bronson, Only God Forgives – Winding Refn en David Lynch zitten, ik vind deze film sferisch wel ‘passen’ in wat ik van Gosling kende, bijvoorbeeld van z’n band Dead Man’s Bones. Beetje een…
Regisseur Tony Kaye begeeft zich met Detachment op verschillende randjes, waardoor het logisch is dat dit zo’n ‘love it or hate it‘-film is geworden. Ik vond ‘m behoorlijk indrukwekkend en geweldig, ondanks de zeer bekende verhaallijn. Denk Dangerous Minds meets Dead Poets Society meets Precious meets Half Nelson meets …, maar dan van de hand van de regisseur van American History X. En Adrien Brody gooit zichzelf gelukkig weer eens voor de schijnwerpers van de Academy of…