Rebel Moon – Part One: A Child of Fire (2023)

Tja, als je Ed – The Transporter Refueled, Deadpool – Skrein als hoofd-bad guy cast, en het hem laat opnemen tegen Sofia – The Mummy, Settlers – Boutella, dan weet je als kijker natuurlijk allang dat je acteertechnisch niet naar de beste film van het jaar gaat kijken. Maar wat het ook aantoont, is dat deze productie – waarin behoorlijk wat geld is gestoken – niet op alle vlakken topkwaliteit nastreeft. Iets dat je logischerwijs…

Ant-Man and the Wasp: Quantumania (2023)

Direct na de heerlijke ‘after the credits’-scène van Ant-Man and the Wasp: Quantumania merkte ik dat ik voor ’t eerst Scorsese’s theme park-vergelijking over Marvel-films écht begreep. Aan de andere kant direct gevolgd door: “Ja master-of-cinema (én boomer), daar heb je helemaal gelijk in. Maar theme parks zijn niet voor niets ook mega-populair hè, dus dit is wel degelijk vermakelijk, misschien ook wel juist omdat je na afloop vrijwel alles direct weer mag vergeten…” En…

First Man (2018)

Allereerst: First Man gaat over Neil Armstrong, niet zozeer (en zeker niet enkel) over zijn prestatie als eerste man op de maan. Allertweet: ondanks dat het nooit bewezen is, zijn er veel mensen die denken dat Armstrong leed aan het Syndroom van Asperger (een ‘mildere’ vorm van autisme). Daar werd in de jaren 50-60 van de vorige eeuw ook nog niet op getest, en het maakt voor z’n prestaties natuurlijk ook geen snars uit, maar…

Gold (2016)

Zeer losjes gebaseerd op de Bre-X Minerals-zaak uit de jaren 90 van de vorige eeuw vertelt Gold over een apart avontuur in de Indonesische jungle én op Wall Street, maar met zoveel twists & turns dat je je als kijker nogal beetgenomen voelt. En ook al past dat thematisch gezien wel bij wat de regisseur van onder andere Syriana wil vertellen, in mijn ogen wordt de flinke potentie van dit verhaal – wat in het beste geval…

Café Society (2016)

Wat me het meest opviel bij deze nieuwe van Woody Allen zijn de prachtige gestileerde shots van meester-cameraman Vittorio – Last Tango in Paris, Apocalypse Now – Storaro. Daarnaast straalt Blake Lively als een malle, is Steve Carrell openhartig levendig, acteert Kirsten Stewart functioneel overduidelijk en waagt Jesse Eisenberg zich aan de ‘verplichte’ Allen-rol in een versie die Allen zelf nooit kon spelen. En ondanks dat dit weer een welbekende ‘slice-of-tragic-life‘ van Allen is, begréép ik meer wat Allens…

Black Mass (2015)

Yep, Black Mass lijkt op het punt te staan een classic gangsterfilm te worden, ondanks dat het (waargebeurde!) verhaal waarschijnlijk net te rustig verteld wordt om het mainstream publiek te bekoren. En ondanks dat één rol bij een tweede viewing wat door de mand lijkt te vallen, is het de regisseur van Crazy Heart en Out of the Furnace wél gelukt om Johnny Depp z’n beste acteerprestatie in lange tijd af te laten leveren, waarbij het intensieve make…

Dark Places (2015)

Door een probleem met m’n smartphone was ik van twee films, die ik weken geleden al zag, de aantekeningen kwijt die ik meestal direct na de film maak en die een basis vormen van m’n recensies. Waar dat bij Dope niet zo heel erg was, daar moest ik voor Dark Places toch aardig in m’n geheugen (en op internet) graven om de film weer terug te halen, wat sowieso een slecht teken is. Maar Dark…

Ant-Man (2015)

Na veel productionele ‘hassle‘, waarin schrijver/regisseur Edgar – Hot Fuzz, Scott Pilgrim vs. The World werd vervangen door Peyton – The Break-Up, Yes Man – Reed, is Ant-Man toch nog een ‘noodzakelijke’ maar ook zeer vermakelijke superheldenfilm geworden. Omdat de tot mierenformaat-krimpende titulaire held onderdeel diende te worden van het Avengers-team had ie natuurlijk wel z’n eigen ‘introductiefilm’ nodig, en dat is Ant-Man vrij duidelijk geworden. Maar wel één met zeer creatieve actie, een mooi klein…

Non-Stop (2014)

Een film die een beetje het midden houdt tussen de Luc Besson-lopendebandfilms en (betere) vliegtuigthrillers als Flightplan en Red Eye, dat is Non-Stop in een notendop. Flink wat actie en ‘momentum’ gejat van Liam Neesons Taken-franchise en aardig spannend tot het eind, maar helaas lijkt de uiteindelijke afwikkeling ook door de makers niet echt serieus genomen te zijn. De grootste oorzaak hiervoor is dat de motivatie van de bad guy volledig wordt overschaduwd door het plot. Maar…