Vanaf de eerste scène is het al duidelijk dat dit een leuke, creatieve en quirky dramedy gaat worden. Als de voice-over van hoofdkarakter Oliver Tate ons net licht ironisch duidelijk heeft gemaakt dat de (enige) reden waarom we ’s ochtends uit bed komen is dat we ons willen definiëren als een individu, maakt de camera een zoom-in naar het hoofd van Oliver. Tijdens de zoom ‘jumpt’ ie echter een paar keer, en net vóór het…