Yes, ondanks de nogal opvallende reacties op Francis Ford Coppola’s decennialange megafilmproject – de marketeers gebruikten “WTF is this film..?“-achtige citaten uit recensies om de film te promoten – bleek het deels ook exact de utopiaanse koortsdroom die ik verwachtte. Megalopolis was voor mij inderdaad een soort Synecdoche, New York meets Cloud Atlas, maar daar typte ik na afloop ook direct “…meets Brazil, maar dan op paddo’s of wiet” achteraan. Waarbij ik wel moet melden…
“Nee, wees niet al te kritisch op de dialogen, want dan ga je je net zo irriteren als in deel 1. Kijk ‘m gewoon als simpel vermaak!“, zei ik letterlijk tegen mezelf voordat Taken 2 in de sneak-zaal begon. Het resultaat: ik irriteerde me inderdaad minder, maar zag ik ook ’n film die vrijwel alle positieve dingen uit het eerste deel mist en de actie en plotwendingen op zo’n simpele manier herhaalt dat ik nu…