Opvallend dat zo’n overduidelijk opzichtige franchise-film mij gisteravond weinig kritisch maakte. Okay, ik zag de film met een groepje mannen dat zich jaarlijks met Carnaval als Ghostbusters verkleedt (en die dus ook tal van nieuwe klus-ideeën kregen), en de aanwezigheid van een perfecte gecaste Paul Rudd doet volgens mij de rest. Op basis van het verhaal zou je als criticus namelijk veelvuldig met je ogen kunnen rollen (ik ben het grotendeels ook alweer aan het…
Ghostbusters: Afterlife is by far de beste ‘reünie-film’ van de afgelopen jaren (ik vergelijk ‘m daarvoor overigens enkel met teleurstellingen Bill & Ted Face the Music en T2 Trainspotting), maar mogelijk komt dat wel doordat de film meer ‘Steven Spielberg-erig’ aanvoelt, dan dat het een amechtige poging is om op het succes van het 37-jarige (!) origineel te cashen. Al ‘vrees’ ik ook wel een beetje, dat je die oude film(s) wel gezien moet hebben,…
Weet niet zeker of het door die aanhoudende non-sociale coronawereld komt, of dat ik altijd hard geraakt wordt door documentaires over kunstenaars die het ‘gewone leven’ eigenlijk niet aan kunnen, maar deze – over komedie-held en Saturday Night Live-veteraan John Belushi – ontroerde me echt enorm. Naast een prachtige kijk in zijn leven (bij sommigen mogelijk enkel bekend als Jake uit film/band The Blues Brothers), aan de hand van interviews met ongelooflijk veel bekenden (check…
Ondanks alle eerste negatieve reacties was ik gisteravond toch aardig benieuwd of ze van het best leuke idee achter Pixels toch nog iets van een leuke film gemaakt zouden hebben, en ik moet eerlijk zeggen: toen ik me over de domheid van het scenario heen gezet had, werd ik mild vermaakt zonder échte irritaties. Natuurlijk geen echt positief begin van m’n recensie, maar het grootste probleem met deze film – naast de (te?) grote willing…
Doordat ik het onderwerp zo ontzettend grappig vond en de documentaire vol zit met geweldige herinneringen aan zijn enorm energieke optredens durf ik deze documentaire zonder waarschuwing aan te raden aan alle fans van Chris Farley. Wil je echter iets meer weten over wie Farley nu écht was, en waar z’n enorme drang om alles ‘full force‘ te doen (qua werk, maar ook qua drank, drugs en eten) vandaan kwam, dan kom je mogelijk wat…
Gebaseerd op het boek van de 39 jaar jongere vriend van glamour-entertainer Liberace, Scott Thorson, is Steven Soderberghs (laatste?) film Behind the Candelabra niet alleen een interessante kijk in het leven van één van de opvallendste entertainers van de vorige eeuw, maar ook een vrijwel ‘klassieke’ HBO-biopic, die vanwege die TV-link de bioscopen hier waarschijnlijk niet zal halen (als in: heb nog nooit een HBO-film hier in de bioscoop gezien). Terwijl ie wel alle grandeur…
Waarschijnlijk is The Campaign regisseur Jay Roach’ humoristische uitlaatklep voor het maken van wel degelijk serieuze politieke films. Want waar The Campaign veel meer met heerlijk lompe Will Ferrell-humor dan met serieuze politiek te maken heeft, daar won zijn Game Change (over de aanstelling van Sarah Palin als running mate van John Cain bij de verkiezingen van vier jaar geleden) onlangs nog vier Emmy’s, waaronder die voor beste regie en beste TV-film/miniserie. Wat lijkt het me…