Ik dacht zeker twee, maar misschien wel drie keer tijdens het kijken van Hamilton – een getapete versie van de mega-succesvolle Lin-Manuel Miranda Broadway-musical – dat ie al best lang duurde, maar dat ik opvallend weinig moeite had met deze lengte. Daarnaast, weet dat ik normaliter totaal geen fan ben van musicals. Als filmfan vind ik ‘het spelen van de close-up’-toneel-overacteren vaak al tenenkrommend, en als dan alle dialogen (en vooral ook gedachtes en motivaties)…
Toevalligerwijs geheel in lijn met het identiteitsvraagstuk in deze indrukwekkend sterke film, veranderde mijn oordeel, toen ik erachter kwam dat de makers helemaal geen jonge nieuwe makers waren. Ze hebben zelfs al een Tony én een Grammy Award gewonnen. Natuurlijk zou dat niets uit moeten maken inzake hoe goed de film is, maar toen had het beeld zich al in mijn hoofd gevormd, dat dit een soort van debuutfilm was. En dus was mijn initiële…