Dat de Vlaamse regisseur Felix van Groeningen erg goed de juiste dramatische snaren weet te raken, dat toonde hij al keihard met The Broken Circle Breakdown. Ja, hij maakte ook de geweldige boekverfilming De helaasheid der dingen en het heerlijk oprechte en dynamische Belgica, maar zijn Amerikaanse debuutfilm lijkt toch wel ’t meest op die prachtige film over hoe een jong gezin niet om kan gaan met de ziekte van hun dochter. In Beautiful Boy…
Noem me een zeikerd, maar als op het moment dat ‘wij’ films als Rokjesdag, Familieweekend, Fissa en Brasserie Valentijn (en SneekWeek, alleen nog in Leeuwarden) in onze bioscopen hebben draaien, draaien in de filmhuizen Belgische films als D’Ardennen, Black en Problemski Hotel. Okay, Knielen op een Bed Violen moet ik nog zien, maar ik kan me niet voorstellen dat die iets afdoet aan mijn conclusie, dat ik na het zien van het prachtig menselijke, dramatisch ingetogen…
Flikken ze ’t gedomme weer hè, die Belgen, door wederom ’n film van behoorlijke wereldklasse af te leveren waar wij enkel jaloers op mogen zijn. Natuurlijk zijn er in ons land de afgelopen vijf jaar ook wel ’n paar zeer mooie films gemaakt (denk Kan door huid heen, 170 Hz, Hemel en Kauwboy (ik heb nog niet alles gezien, sorry)), maar waar wij ons – mogelijk door het ontbreken van ’n tax shelter? – vooral…
Ik was nog maar net bekomen van de verrassing dat één van de gaafste boeken die ik de laatste jaren gelezen heb verfilmd zou worden, en afgelopen vrijdag was het zo ver: ik zag De helaasheid der dingen in de nachtvoorstelling van Kriterion na het nuttigen van de exact juiste hoeveelheid alcohol die gewoon bij deze film hoort ;) . En na het teleurstellende Loft was ik blij weer een échte Belgische film te zien,…