Natuurlijk onmisbaar voor alle fans van X en Pearl, maar ik zag MaXXXine dus met twee vrienden die deze eerdere, ontzettend ‘vette’ Ti West/Mia Goth-horrors helemaal niet gezien hadden. Hun eerste reactie na afloop: “Damn, vet zeg..! Beetje Tarantino-stijl ook, vermengd met die coole 80’ies-vibe…” Voor mij als Filmofiel was de hele setting – het Hollywood van halverwege de jaren 80, met een belangrijke rol voor de Universal Studios lot (met Psycho-huis!!) – sowieso al…
Vier dagen na het zien van Jodie Fosters Money Monster, met George Clooney, Julia Roberts en Jack – Starred Up – O’Connell in de hoofdrollen, moet ik helaas concluderen dat ie niet echt ‘blijft hangen’. De reden is waarschijnlijk, dat ondanks de zeer urgente en belangrijke boodschap, deze net wat te rechtlijnig wordt neergezet. De film bevat niet echt een ‘dramatic punch‘ die je even uit je comfort zone trekt en daarmee indruk maakt. Mogelijk ook…
Ja, als deze eligible is, dan verwacht ik dat de Oscar voor Beste Animatie van het jaar al vergeven lijkt, want The Jungle Book wordt in m’n hoofd – een week na het zien van de film (vanwege wat drukte kwam ik niet eerder toe aan deze recensie) – eigenlijk steeds beter. Prachtige animatietechnieken, mooie moraliteit voor jongere kijkers, zeer leuke dierengrapjes door een aantal perfect gekozen stemacteurs, en vol met mooie geüpdatete versies van de liedjes…
Waar het eerste deel nog het voordeel van mijn twijfel kreeg, vanwege het wat mysterieuze achter de redenen waarom die kids in die ‘patio’ in dat labyrint opgesloten zaten, daar moet ik toch eerlijk toegeven dat Maze Runner: The Scorch Trials gewoon een bij elkaar gejat verhaal vertelt, waarbij nog eens niet de beste stukken van The Hunger Games, Mad Max: Fury Road en menig ander post-apocalyptische film door elkaar lijken te zijn gehusseld. Nee,…