Deze nieuwe Pixar-animatie is veel meer Disney-sprookje (check zeker ook de muziek) dan Pixar-original, en daarmee dus zeker ook nogal formule-matig (in zowel thematiek als uitvoering). Maar wel gezet in een enorm levendige en kleurrijke omgeving, en met een paar ‘lessen’ – over identiteit, een drang naar vrijheid, stoerheid die onzekerheid verhult, en dergelijke – die zeker nuttig zijn voor elk kind. Al vroeg ik me wel de hele film af, hoeveel scooter-merk Piaggio heeft…
Ik was volgens mij één van de weinigen die best genoot van Batman v Superman. Daarnaast ben ik wel te lang doorgegaan met series als Arrow en The Flash, die bij nadere beschouwing toch behoorlijk ‘simpel’ en doorzichtig ‘verslavingsbevorderend’ (lees: alsmaar rekkend) waren. En ondanks dat ik Shazam! zeker wel een vermakelijke tiener-/kinderfilm vond, ga ik nu misschien wel een vraag stellen waarmee ik veel DC-fans pijn doe: is DC niet een beetje het kleine wannabe-broertje…