Allereerst: wat mogen ‘wij’ filmkijkers blij zijn met het enorme (komische) talent van Taika – Jojo Rabbit, What We Do In The Shadows, Thor: Ragnarok – Waititi. Hij weet namelijk al m’n kritiek op de laatste twee Marvel-films (Morbius en Doctor Strange in the Multiverse of Madness) te weerleggen door een flinke hoeveelheid plot op heerlijke en overzichtelijke wijze in amper twee uur te stoppen. Maar dan zó vernuftig en/of grappig, dat ik geen moment…
Waar de eerste Thor nog wat plichtmatig aanvoelde, om het Marvel-karakter te introduceren vóórdat de The Avengers-film zou komen, daar is dit tweede deel niet alleen erg vermakelijk, maar ik vond ‘m ook beter dan die andere post-The Avengers-Marvel-film: Iron Man 3. Al voegt de 3D helemaal niks toe en miste ik wel degelijk de juiste motivatie van de bad guy in de film, ik vind Thor: The Dark World een erg goede aanvulling op…
Omdat ik op de eerste plaats filmliefhebber ben, en daarna pas recensent, heb ik na ongeveer tien minuten in The Last Stand letterlijk tegen mezelf gezegd: “Nee, zet je over je rol als criticus heen, anders wordt het een lange zit.” En toen me dat eenmaal gelukt was kon ik best aardig genieten van Arnold Schwarzeneggers eerste hoofdrol na z’n gouverneurschap van Californië. Zie de film ook als ’n lekker makkelijk eerbetoon aan Schwarzeneggers carrière en…