Holy smokes, Planet of the Humans was wel een hele stevige aanslag op mijn nog altijd aanwezige hoop op iets van menselijk voortbestaan op deze planeet. Al maakt deze documentaire me ook wel weer wat nederiger en/of onverschilliger. Mijn initiële reactie na het zien was namelijk vrij cynisch: “Damn, wat ben ik blij dat ik geen kinderen heb zeg!” Maar ergens voelt het lichten van de sluier van veel ‘groene energie-initiatieven’ ook wel weer louterend.…