Het tweevoudig Oscargenomineerde The Worst Person in the World toont wederom hoe geweldig de Noorse cineast Joachim Trier onze (westerse) menselijke geest weet te doorgronden. Maar waar dat in Oslo, 31. august ook nog best ‘zwaar’ was, daar is Verdens verste menneske ook gewoon een leuke, hippe en bij vlagen grappige film. Mooi balancerend op het randje van een jeugdig ‘ik vind dat we kritisch/woke inzake álles moeten zijn’ en ‘betekent opgroeien niet ook dat…
Het valt me op dat ‘horror’ steeds vaker als genre opduikt in mooie menselijke drama’s. Nu zorgde dat er ook voor dat sommigen het prachtige A Ghost Story niet trokken (en daardoor dus ook de tragiek misten), iets wat bij Thelma mogelijk minder het geval zal zijn, want deze film is wel wat toegankelijker. Denk een beetje Hitchcock meets De Palma. Maar ook hier wordt ‘horror’ dus gebruikt om een erg mooi coming of age-verhaal te vertellen, waardoor ik…
Oslo, 31. august is een behoorlijk indrukwekkende en poëtische film over depressiviteit, die me een stuk dieper raakte dan ik vooraf verwachtte. Gelukkig ben ik nooit zó depressief geweest als Anders in deze film, alhoewel de ‘dramatist’ in mij aardig ver mee kon gaan in zijn verhaal. En ondanks dat ’t verhaal gebaseerd is op ’n boek uit 1931 – Le feu follet van Pierre Drieu La Rochelle, in 1963 al verfilmd door Louis Malle –…