Martin Scorsese is ‘at the top of his game‘ in deze instant classic, die ergens ook wat nostalgisch en/of weemoedig aanvoelt. De film lijkt namelijk ook een beetje een afscheidsfilm van een top-generatie, mede ook omdat één van de hoofdrolspelers speciaal voor deze rol terugkwam van z’n ‘pensioen’. Maar om m’n waardering nog meer te duiden: het enige moment dat ik de lengte van de film voelde, was toen ik ergens halverwege wat honger kreeg.…
eerlijke, onafhankelijke en makkelijk leesbare filmrecensies…