Vier dagen na het zien van deze DC-versie van Marvels Spider–Verse-animaties glimlach ik vooral nog om de leuke inside jokes die erin zitten, en die waarschijnlijk enkel leuk zijn voor filmnerds als ik. Want ja, er zitten best een paar gave tijdreis-/multiverse-vondsten in het scenario, maar daarvan zaten de meeste al (en veelal ‘beter’) in die twee Spidey-films. Waardoor ik dus wederom concludeer dat DC een beetje de Aldi-versie lijkt van Marvels Albert Heijn. Al moest…
And now for something completely different ja, want na twee behoorlijk indrukwekkende en ‘zware’ films (L’immensità en Till) was het tijd voor wat lichter vermaak. En boy o boy, ik was behoorlijk aangenaam verrast door deze heerlijke quatschfilm. Ik had al opvallend veel goede dingen gehoord, en deze game-verfilming boeide me dus ook van begin tot eind. Zeker nadat ik door die eerste scène al direct wist dat ik alle ‘reason‘ aan de kant moest…
Heerlijk escapisme, waarbij ik mezelf een paar keer boven iedereen uit hoorde lachen in de zaal (vooral vanwege de goede timing van Jason – Horrible Bosses, Juno – Bateman en Rachel – The Notebook, Sherlock Holmes – McAdams), maar aan het eind wel dacht: “Volgens mij klopt er geen bal van het te ingewikkeld in elkaar gedraaide plot!” Maar soit, het was exact wat ik nodig had, en eerlijk gezegd precies wat ik verwachtte van…
Of het nu de goed invoelbare motivatie van de bad guy was, de fijne ‘high school-dynamiek’, de naadloze inpassing in het Avengers-universum, het spel van Tom Holland of de hommage van de getalenteerde regisseur van Cop Car aan John Hughes-films als Ferris Bueller’s Day Off en The Breakfast Club; ik vond Spider-Man: Homecoming een erg fijne film, zeker in dit genre. De Amerikaanse ‘fanboys’, die naast me erg vaak maar ietwat overdreven hard in een deuk lagen,…
Soms wordt me wel eens verweten dat ik niet ‘zeker’ genoeg ben in m’n recensies, dat ik m’n oordeel teveel laat afhangen van m’n stemming op dat moment. Nu tracht ik de invloed van mijn stemming wel altijd in te schatten, maar als ik redelijk chagrijnig een film ga kijken, dan ben ik (gelukkig) niet rationeel genoeg om dat helemaal uit te kunnen schakelen. Zo was dat deels ook het geval bij Vacation, een vervolg op…