Oh wauw, wat kwam deze semi-autobiografische film van Kenneth Branagh prachtig binnen bij mij! In mijn ogen een perfect gevisualiseerde herinnering aan een jeugd in een tijd/plaats die helemaal niet zo perfect was (Belfast 1969, aan het begin van ‘The Troubles‘), en zo rijkgevuld dat Branagh de BAFTA voor Beste Scenario al won. Ook een duidelijke kanshebber voor de vergelijkbare Oscar op 27 maart – Beste Originele Scenario is één van de zeven (!!) nominaties…
Allereerst: een film als Red Joan valt of staat bij jouw inlevingsvermogen voor haar motieven, en dat is aardig goed gedaan. Daarnaast is deze waargebeurde spionagefilm – gebaseerd op het boek over het leven van Melita Norwood – inderdaad qua opzet wel te vergelijken met (het betere) The Imitation Game, maar dat maakt ‘m niet veel minder interessant. Mede ook omdat het bij mij en m’n filmvrienden een interessant gesprek opleverde over welke geschiedenis ons…
Doordat er goed ‘gespeeld’ wordt met het verschil in opvattingen, waarden en leeftijden van de twee hoofdrolspelers van Philomena weet Stephen Frears een behoorlijk prachtige film te maken, die bij vlagen ook gewoon erg leuk is. Ik had geen haast om deze te kijken omdat ik bang was dat het een wat zeurderig/zwaar verhaal zou zijn (no disrespect, btw), maar dat is het zeker niet. Ik had bijna “komedie” als genre aangevinkt, maar uiteindelijk was het drama toch…
Allereerst: Skyfall is qua opzet ’n erg interessante toevoeging aan de James Bond-franchise, waarin veel meer van de achtergrond van 007 wordt getoond en waarin Daniel Craig wederom toont ’n kwetsbare Bond neer te kunnen zetten, maar waar ook erg veel ruimte is voor z’n relatie met M. Daarnaast levert de film geweldige actie en ’n superbe bad guy op, wiens ingenieuze plan wat mij betreft echter net teveel over-the-top gaat en dat mij in ’n…
Okay, My Week with Marilyn is dan wel niet de beste film van ’t jaar, maar Michelle Williams’ performance als Marilyn Monroe zorgt dat dit, in combinatie met het perfect ‘vangen’ van infatuation, wel één van de fijnere films van ’t jaar zal worden. Nu weet ik dat niet iedereen dit soort onweerstaanbaarheid begrijpt, maar ik ken dat bijna ongelimiteerd (en irreële?) genieten van (de schoonheid van) een vrouw wel, dus ik kon (en wilde) me…
Door een zware verkoudheid/griep heb ik een paar dagen weinig recensies geschreven, waardoor ik dus weer een paar films ’terug’ moest halen. Dat ik daarbij heel even vergat dat ik J. Edgar afgelopen vrijdag zag kun je dus deels toeschrijven aan die ‘overall snot-sufheid’, maar het komt ook wel deels doordat ik de film gewoon niet zo goed vond als ik hoopte. Waar het karakter van John Edgar Hoover ongelooflijk interessant is om een scherpe…