Zonder enige voorkennis is The Woman in the Window interessant en gevuld met werkelijk een TOPcast, maar na het zien dacht ik al “Hmmmm, beetje Rear Window meets The Father meets een te simpel commerciële thriller-twist-formulefilm“. En als je dan wat onderzoek gaat doen naar het boek (en vooral de schrijver daarvan) waarop het scenario gebaseerd is, dan zal waarschijnlijk ook jouw teleurstelling zienderogen toenemen. Dat is bij mij nu namelijk in volle gang. Hoe…
Voordat ik deze nieuwe film van regisseur George Clooney zag, had ik al wat mindere reacties gelezen, dus ik had m’n verwachtingen al wat naar beneden bijgesteld. Dat zorgde er dan ook voor dat ik me zeker wel vermaakte met deze nieuwe film – met o.a. Matt Damon, Julianne Moore, Oscar Isaac, Noah Jupe en Julianne Moore (!) – maar ik zat me tijdens de film ook al af te vragen waar het aan lag…
Ondanks dat ik zeker wel wat kritiek op dit vierde en laatste deel heb, stelde ik na afloop van de nachtvoorstelling wederom dat deze franchise, in vergelijking tot andere ’tiener-franchises’ als Twilight, Harry Potter en The Maze Runner, met gemak de beste is. Natuurlijk is ie vooral te vergelijken met laatstgenoemde, en ook al had ik het gevoel dat één scène zo uit Maze Runner: The Scorch Trials had kunnen komen en ze het derde boek…
Naast de prachtige rol van Julianne Moore, waarvoor ze redelijk terecht een Oscar won, valt deze film over ‘vroege Alzheimer’ vooral op doordat het regisseurs- en schrijversduo bewust niks extra gedramatiseerd heeft. Waar deze film de grootste tranentrekker van het jaar had kunnen worden, daar is ie dus opvallend ingetogen. En dat is mogelijk nóg opmerkelijker wanneer je de achtergrond van eerdergenoemd duo kent. Toch vraag ik me ook lichtjes af hoe indrukwekkend deze film…
Als niet-lezer van de boeken was ik nogal verbaasd over de ‘sfeerverandering’ in dit derde deel van de The Hunger Games-franchise. Waar de eerste twee films het vooral nog moesten hebben van een overdaad aan futuristische glamour en actie, daar is dit derde deel (eigenlijk “deel 3a“) meer een rustige en wat duistere situatieschets. Plottechnisch lijkt het verhaal aardig bevredigend over twee films verdeeld te zijn, waarbij je in dit deel voelt dat de rem…
Een film die een beetje het midden houdt tussen de Luc Besson-lopendebandfilms en (betere) vliegtuigthrillers als Flightplan en Red Eye, dat is Non-Stop in een notendop. Flink wat actie en ‘momentum’ gejat van Liam Neesons Taken-franchise en aardig spannend tot het eind, maar helaas lijkt de uiteindelijke afwikkeling ook door de makers niet echt serieus genomen te zijn. De grootste oorzaak hiervoor is dat de motivatie van de bad guy volledig wordt overschaduwd door het plot. Maar…
Na flink wat negatieve reacties hoopte ik dat deze remake van Brian De Palma’s horror-klassieker in elk geval nog een simpele hedendaagse Hollywoodfilm zou zijn, precies passend binnen ‘meuk’ als de Hostel– en Saw-franchises, maar ook dat is niet gelukt. Regisseuse Kimberly – Boys Don’t Cry – Peirce vindt namelijk nergens de balans tussen de opvallend rustige opening, bedoeld om langzaam de spanning op te bouwen, en de te verwachten climax. Het gevolg: Carrie is…
Gebaseerd op een kort verhaal uit 1897 (!!) is het niet alleen gruwelijk opmerkelijk hoe ‘hedendaags’ What Maisie Knew aanvoelt, maar het is ook gewoon een prachtige mooie en ‘kleine’ film over een zesjarig meisje dat op bepaalde vlakken ‘volwassener’ moet zijn om haar vechtende ouders het hoofd te kunnen bieden. En dat werkt dus alleen met een geweldige jonge actrice in de hoofdrol, waarbij het vrij ongelooflijk was hoe snel ik dat meisje in…
Ondanks dat dit Joseph Gordon-Levitts schrijf- en regiedebuut is, en er ook echt wel iets aan te merken is op de film, is Don Jon toch vooral een ontzettend leuke film over een aan porno-verslaafde player die z’n match tegenkomt, maar mogelijk op een andere plek dan hij verwachtte. Ik had overigens ook niet verwacht dat hij met z’n debuut mij persoonlijk zo kon raken (niet zozeer qua verslaving, maar meer in de manier waarop hij en z’n…
“Expectations are a bitch“, vooral als je een film gaat kijken. En als je in het openingsshot Robert De Niro dan in een gele taxi ziet stappen om aan ’t werk te gaan (als taxi driver, get it?), dan knallen je verwachtingen natuurlijk nog wel ’n stuk omhoog. Ook al heb je dan al door dat er iets niet helemaal in de haak is in z’n hoofd. Hij (Jonathan Flynn) ziet zichzelf namelijk als één…
Ja, deze film had me al toen ik de trailer een paar maanden geleden zag, en toen ik gistermiddag het depressieve herfstweer wilde ontvluchten bleken de vrij hoge verwachtingen die de trailer opriep volledig ingelost te worden. Crazy, Stupid, Love. is een romantische dramedy die natuurlijk op grote lijnen wel voorspelbaar is, maar de oplossingen die gekozen zijn in de dramatische afwikkeling tonen wel dat er tijd is gestoken in het beter-dan-gemiddeld-in-Hollywood na te denken…
Met de kinderen gaat alles inderdaad best okay, maar de film is helaas ook niet meer dan dat: best okay. En dat was voor mij een behoorlijke teleurstelling. Deels omdat ik Cholodenko’s eerdere Laurel Canyon wel heel gaaf vond, waarin Christian Bale met z’n liefje Kate Beckinsale terug naar Hollywood ging om effe bij z’n moeder te wonen: de biseksuele ‘record producer’ Frances McDormand… Inderdaad: Lisa Cholodenko maakt films over lesbische en/of biseksuele vrouwen. In…