Direct na de heerlijke ‘after the credits’-scène van Ant-Man and the Wasp: Quantumania merkte ik dat ik voor ’t eerst Scorsese’s theme park-vergelijking over Marvel-films écht begreep. Aan de andere kant direct gevolgd door: “Ja master-of-cinema (én boomer), daar heb je helemaal gelijk in. Maar theme parks zijn niet voor niets ook mega-populair hè, dus dit is wel degelijk vermakelijk, misschien ook wel juist omdat je na afloop vrijwel alles direct weer mag vergeten…” En…
Freaky is eigenlijk gewoon een mix van Friday the 13th, Freaky Friday en The Hot Chick, oftewel: lekkere foute bodyswitch-quatsch met een paar onverwacht lompe scènes, een zeer ongemakkelijke romantische scène en twee hoofdrolspelers die hard hun best doen. Plus Alan Ruck, die hier exact de lullige leraar speelt waardoor Ferris Bueller ooit een dagje vrij nam; Ruck speelde in 1986 Ferris’ beste vriend Cameron..! Tja, als ik een goede film had willen zien, dan…
Mogelijk ligt het aan mijn leeftijd en/of geslacht, maar ik ging ervan uit dat deze best goed gemaakte formulefilm vooral over de ouders ging, als in: over mensen van mijn leeftijd die wel al kinderen hebben, maar ook nog totaal niet volwassen zijn. Waarbij Leslie – This Is 40 – Mann de film naar een hoger plan tilt en de mannen voor comic relief moeten zorgen. Maar wat blijkt: regisseuse Kay Cannon – schrijver van o.a.…