Bij het zien/horen van deze titel schoten er direct twee dingen door m’n hoofd. Allereerst natuurlijk Erykah Badu’s hit Tyrone, die inderdaad tijdens de aftiteling voorbijkomt (maar wel thematisch aangepast aan de film). Maar ook mijn tweede gedachte werd bevestigd: deze film past perfect in die golf van ‘zwart activistisch absurdisme’, waarin eerder Boots Riley’s Sorry to Bother You voorbijkwam, maar ook een serie als Watchmen past. En dat houdt dus in, dat They Cloned…
Een populist zou lekker kort door de bocht zeggen dat je blij mag zijn als Melancholia je niet raakt. Naast het feit dat ik m’n afkeer tegen populisme graag toon, neem ik m’n bochten ook graag genuanceerder en ruimer. Ook ben ik wel eens hard uit diverse bochten gevlogen, maar mogelijk dat daardoor Melancholia mij zo behoorlijk hard onderuit schopte. Ik denk namelijk dat om te begrijpen/voelen wat Lars von Trier met deze film wil,…