Het eerie gevoel dat Alex – Ex Machina, Annihilation, Men, Devs (tv) – Garlands nieuwste film oproept komt volgens mij doordat hij een ‘waarschuwingsfilm’ heeft gemaakt in een stijl die je kent van klassiekere oorlogscorrespondent-verhalen, maar dan gezet in zo goed als hedendaags Amerika. Met een president (Nick Offerman) die koste wat het kost aan de macht wil blijven, en daarvoor alles de vernieling in laat lopen. Maar Civil War gaat vooral over journalisten en hun…
Jane – The Piano – Campion speelt in The Power of the Dog wederom met onderdrukte (en daarmee frustrerende) emoties, en dat levert een in mijn hoofd steeds beter wordende ‘neo-western’ op, met Benedict Cumberbatch in een ogenschijnlijk schofterige klootzak-rol. Een zeer rustige vertelling, waarbij je continu wel een nare onderliggende spanning voelt, die uiteindelijk een werkelijk prachtige ‘verklaring’ krijgt. Al eindigt de film daar thematisch én plottechnisch niet mee… Campion won voor haar regie…
Dit jaar dongen er maar liefst drie ongelooflijk mooie waargebeurde verhalen mee voor een Oscar voor Beste Film. Naast Hacksaw Ridge en Lion was dat deze Hidden Figures, een mij totaal onbekend verhaal over de rol van een aantal zwarte vrouwen in het NASA-ruimteprogramma dat uiteindelijk een Apollo op de maan zou zetten. Hidden Figures is wel de meest ‘luchtige’ feel good-film van deze drie, iets wat ik direct na afloop van het zien nog…
Je hoeft niet ‘bang’ te zijn dat Jeff Nichols, nu hij geld van Warner Brothers heeft gekregen voor z’n vierde film, ineens van z’n geloof is gevallen, want met Midnight Special weet hij opnieuw geweldig met onze drang om alles te móeten kunnen verklaren te spelen. Daarnaast heeft hij het lef om qua exposé niks letterlijk uit te laten leggen door één of ander autoritair figuur (alhoewel die er genoeg in de film zitten), waardoor…
Beetje een aparte film, zeker als je ‘m in de sneak preview van een mainstream bioscoop ziet. Maar helaas was dit regiedebuut van de schrijver van het geweldige Drive uiteindelijk nogal teleurstellend. Deels vanwege de mogelijk hoge verwachtingen na Drive (ik wist vooraf niet dat hij ook de scenario’s van best slechte films heeft geschreven) en deels vanwege de wel degelijk aardig opgezette sfeer en spanning, maar nadat één scène tegen het eind m’n ogen…
In het meest positieve geval kun je Upside Down zien als een sci-fi sprookje over perfecte liefde, waarvoor je wel door een hele hoop tegenslagen en gedoe moet om te komen. Net als wanneer je de film kijkt, en je ook echt door die veel te uitleggerige intro, té duidelijke metaforen en nog wel meer obstakels heen moet zien te komen, om uiteindelijk bij een vrij corny, maar wel lichtjes werkend einde te komen. Voor…
Beroering alom, toen bekend werd dat Jack Kerouacs generatie-definiërende boek On the Road verfilmd zou gaan worden. Ik las het boek zo’n vijf, zes jaar geleden, en ik was ook zeker wat huiverig. M’n nieuwsgierigheid en liefde voor film ‘won’ echter makkelijk, dus gisteravond zag ik ‘m. En ik begrijp nu ook hoe lastig het is om de film niet continu te vergelijken met ’t boek, want wat ik zeker merkte was dat ik me…
Een populist zou lekker kort door de bocht zeggen dat je blij mag zijn als Melancholia je niet raakt. Naast het feit dat ik m’n afkeer tegen populisme graag toon, neem ik m’n bochten ook graag genuanceerder en ruimer. Ook ben ik wel eens hard uit diverse bochten gevlogen, maar mogelijk dat daardoor Melancholia mij zo behoorlijk hard onderuit schopte. Ik denk namelijk dat om te begrijpen/voelen wat Lars von Trier met deze film wil,…