Lang op gewacht, totaal niet zeker wat ik ervan moest verwachten, maar inderdaad erg goed passend bij andere films die ik zag over dit continent (dat méér dan mijn interesse heeft): Lucrecia Martels Zama is bij vlagen namelijk net zo ‘ongrijpbaar’ als El abrazo de la serpiente, Aguirre: der Zorn Gottes en ook wel een beetje My Son, My Son, What Have Ye Done. Als in: Zuid-Amerika is en blijft een inspiratiebron voor mysterieuze verhalen,…
Allereerst: Yo, también is een mooie oprechte en respectvolle film over een man met Down syndroom, die ook wil genieten van het leven, de liefde, intimiteit, en alle andere dingen die door ‘normale’ mensen ‘for granted‘ worden genomen. Maar het zijn de ‘normale’ mensen die hun die dingen vaak ontzeggen, want veel mensen zien alleen de gevaren. Maar heeft niet iedereen recht op een menswaardig leven? Natuurlijk zul je hier positief op antwoorden. En moet…