Als ik eerder had geweten dat Leave the World Behind een maatschappijkritische drama-thriller van de maker van Mr. Robot (tv) was, dan had ik geprobeerd vooraan te staan bij de wereldpremière op het AFI Fest in Los Angeles afgelopen oktober. Nu overdrijf ik daarmee mogelijk wat, maar had ik vooraf dus méér geweten, dan waren m’n verwachtingen mogelijk ietwat té hoog geweest. Niet dat ik deze Netflix-film niet interessant gaaf vond hoor – met een…
Technisch en esthetisch gezien is Spider-Man: Across the Spider-Verse mogelijk nóg creatiever dan het ontzettend verrassende, ambitieuze en Oscar-winnende Spider-Man: Into the Spider-Verse. Met een ontiegelijk aantal grote namen in de (voice-)cast ook zeker een geweldig feest der herkenning, en een ‘diepere’ laag in het verhaal deed me zelfs heel kort aan Lynch’ Twin Peaks denken (mega-compliment wat mij betreft ja). Maar wat me wel tegenstond: ik wist vooraf niet hoe opzichtig het verhaal à…
Mogelijk dat het de mindere reviews waren van een paar recensenten die ik toch aardig respecteer, maar het duurde dus even voordat ik Robert – Sin City, Desperado – Rodriguez’ Alita: Battle Angel zag. Of moet ik zeggen: James – Avatar, The Terminator – Camerons Alita: Battle Angel, want hij schreef het scenario. Gebaseerd dan weer op de manga Gunnm van Yukito Kishiro, om even helemaal volledig te zijn. Maar wat jou mogelijk veel meer zegt:…
Dat Mahershala Ali en Viggo Mortensen tot de absolute top van hun vakgebied behoren heeft niet echt nieuwswaarde. Dat racisme nog altijd welig tierde in de jaren 60 van de vorige eeuw in Amerika heeft evenmin nul nieuwswaarde natuurlijk. Dat een muzikant met de naam Dr. Don Shirley daar eigenhandig een statement in wilde maken door als zwarte concertpianist een tour door de zuidelijke staten te gaan maken, dat was voor mij wel redelijk nieuw.…
Ik raakte aardig geïntrigeerd toen ik de vele positieve verhalen over het geanimeerde Spider-Man: Into the Spider-Verse hoorde. Na het winnen van de Golden Globe heb ik ‘m dan ook maar snel gekeken, en ik begrijp nu goed waarom deze film zo’n brede groep kijkers kan bekoren. Ten eerste is de film vanuit visueel-technisch oogpunt de meest authentieke comic-verfilming aller tijden, maar daarnaast hebben de schrijvers de vele verschillende Spider-Man-versies zo goed bij elkaar gekregen,…
Dit jaar dongen er maar liefst drie ongelooflijk mooie waargebeurde verhalen mee voor een Oscar voor Beste Film. Naast Hacksaw Ridge en Lion was dat deze Hidden Figures, een mij totaal onbekend verhaal over de rol van een aantal zwarte vrouwen in het NASA-ruimteprogramma dat uiteindelijk een Apollo op de maan zou zetten. Hidden Figures is wel de meest ‘luchtige’ feel good-film van deze drie, iets wat ik direct na afloop van het zien nog…
Ik zag Moonlight reeds voordat programma’s als DWDD hier ontzettend enthousiast over berichtten, maar tijdens items ook (een groot deel van) de trailer lieten zien, die ik vooraf niet gezien had. Hoe dat mijn beleving van deze prachtige film verhoogde zal ik verderop uitleggen, maar juist dit lijkt me een film die zonder enige voorkennis eigenlijk nóg beter, interessanter en zelfs effectiever zal zijn, verwacht ik. Dus eigenlijk wil ik enkel zeggen: “Vertrouw me en…
Of de makers nou (onterecht) verwachtten dat wij als kijker al voldoende achtergrondinformatie bij dit historische verhaal hadden, dat ze zich mogelijk té strikt aan de waargebeurde feiten wilden houden (en daarom niet voor extra dramatisering wilden kiezen), dat ze de balans tussen geschiedenis en drama niet juist wisten te krijgen of dat ze gewoon niet zo ‘goed’ zijn als filmmakers weet ik niet, maar Free State of Jones voldeed totaal niet aan mijn wat hoge verwachtingen.…
Ondanks dat ik zeker wel wat kritiek op dit vierde en laatste deel heb, stelde ik na afloop van de nachtvoorstelling wederom dat deze franchise, in vergelijking tot andere ’tiener-franchises’ als Twilight, Harry Potter en The Maze Runner, met gemak de beste is. Natuurlijk is ie vooral te vergelijken met laatstgenoemde, en ook al had ik het gevoel dat één scène zo uit Maze Runner: The Scorch Trials had kunnen komen en ze het derde boek…
Als niet-lezer van de boeken was ik nogal verbaasd over de ‘sfeerverandering’ in dit derde deel van de The Hunger Games-franchise. Waar de eerste twee films het vooral nog moesten hebben van een overdaad aan futuristische glamour en actie, daar is dit derde deel (eigenlijk “deel 3a“) meer een rustige en wat duistere situatieschets. Plottechnisch lijkt het verhaal aardig bevredigend over twee films verdeeld te zijn, waarbij je in dit deel voelt dat de rem…