25 Jaar geleden zag ik Pulp Fiction in de Calypo-bioscoop in Nijmegen voor fl. 19,40 (ik bewaar, met grote uitzondering voor echt slechte films, m’n bioscoopkaartjes nog altijd, vandaar dat ik dit nog weet), en die film inspireerde me om eindelijk echt ‘iets met film’ te gaan doen. Best toevallig zat ik de afgelopen tijd wat in een ‘scenarioschrijf-ambitie-crisis’, behoorlijk vergelijkbaar met wat Leonardi DiCaprio’s karakter overkomt in Once Upon a Time … in Hollywood.…
Het eerste dat ik schreef na het zien van Tarantino’s The Hateful Eight was: “Sow, eindelijk houdt Tarantino zich weer wat in qua platte coolheid, al is Greg Nicotero’s niet voor niets ingehuurd als special fx make-up artist.” Daarna voelde ik vooral weer het ‘probleem’ dat ik inmiddels met vrijwel elke Tarantino-film heb: hij refereert ontzettend veel aan films van zijn grote helden, waardoor hij best wat symboliek ‘leent’ uit andere films, maar uiteindelijk lijkt…