Films over onze geest, ziel, identiteit en/of menselijke individualiteit spreken mij sowieso altijd extra aan (denk ook aan Moon en Ex Machina, to name a few), en mede omdat ik begin jaren 90 ook best fan was van Manga-films als de Urotsukidôji-trilogie en Akira, was ik aardig benieuwd naar deze westerse adaptatie van misschien wel de bekendste Manga-comic-serie. Nu heb ik niet de bagage van die eerste verfilming uit 1995 (die ik dus gemist heb toentertijd),…
Films die de scheidslijn tussen wetenschap en spiritualiteit aftasten trekken altijd direct mijn aandacht, en als zo’n film dan ook nog eens gemaakt wordt door de regisseur van Another Earth (met zeker ook links naar films als Sound of My Voice en The East), dan knalt dat mijn verwachtingen flink omhoog. Dat kan gevaarlijk zijn, maar in het geval van I Origins verraste Mike Cahill me desondanks alsnóg. En mogelijk wel omdat ik zulke onderwerpen…
Wat ’n heerlijke film is Seven Psychopaths! Althans: dat vind ik. Als ‘broodschrijver’ denk ik namelijk dat deze film voor niet-schrijvers wel eens wat ‘verwarrend’, too much of overdreven hip zal zijn. Denk Adaptation meets Slipstream, maar dan nog ’n stuk ‘zelfbewuster’. Op IMDb variëren de reacties van “Best screenplay ever” tot “Worst film of the year“, en ook al zou ik me eerder aan willen sluiten bij die eerste quote, dat is ook zwaar…