Waar je bij La grande bellezza nog wel wat ‘moeite’ moest doen om optimaal te kunnen genieten van de grootse (onderliggende) thematiek, daar is Sorrentino’s nieuwste een stuk ’toegankelijker’ en iets directer, en zeker niet alleen vanwege de Engelssprekende hoofdkarakters. De thematiek over verloren (en weer herinnerde?) wijsheden, de verleiding tot cynisme tijdens het ouder worden, maar vooral ook het menselijke onvermogen daarin, wat goed zelfkritisch wordt getoond door vooral Michael Caine’s karakter, dat geeft…