Opvallend dat zo’n overduidelijk opzichtige franchise-film mij gisteravond weinig kritisch maakte. Okay, ik zag de film met een groepje mannen dat zich jaarlijks met Carnaval als Ghostbusters verkleedt (en die dus ook tal van nieuwe klus-ideeën kregen), en de aanwezigheid van een perfecte gecaste Paul Rudd doet volgens mij de rest. Op basis van het verhaal zou je als criticus namelijk veelvuldig met je ogen kunnen rollen (ik ben het grotendeels ook alweer aan het…
Zoals de meesten ken(de) ik George Carlin vooral vanwege z’n nog altijd mega-relevante oneliners en punchlines, nog altijd veelvuldig aangehaald als er weer een politicus uit de bocht vliegt of één of ander Hooggerechtshof in een groot land de klok 50 jaar terug wil draaien. Wat Judd Apatow en Michael Bonfiglio met het tweedelige George Carlin’s American Dream echter vooral tonen is wie Carlin was als mens, hoe hij zich bewust was van z’n concurrentiedrang,…
Met Forest Whitaker in z’n meest opvallende bijrol ooit, Tessa – Creed, Annihilation, Westworld – Thompson in een mooi feministische bijrol en ‘eindelijk’ een hoofdrol en/of erkenning voor Lakeith – Atlanta, Get Out – Stanfield is Sorry to Bother You niet alleen één van de beste maatschappijkritische zwarte komedies van het jaar – gemaakt door een nogal verrassend regisseur – maar uiteindelijk ook zo heerlijk ‘cult’, dat ik direct na afloop “Get Out meets Tusk, met…
Een belangrijk deel van de reden waarom ik redelijk pissig de zaal verliet na het zien van deze verfilming van Dave Eggers’ bestseller was dat een belangrijk onderwerp als dit juist een goede film verdient. Regisseur James Ponsoldt maakte mijn nummer 1-film van 2015 (The End of the Tour) en verraste eerder ook al met The Spectacular Now, maar hier slaat ie de plank zó mis, dat ik nog altijd lichtjes twijfel of ik nou iets…
The Secret Life of Walter Mitty is vrij ideaal om het nieuwe jaar mee te beginnen, want de thematiek “stop dreaming, start living” gaat zeker bij mijn 2014 passen. Daarnaast is de film zelf fijn vermakelijk, maar wel een beetje een aparte en subtiele mix van genres, wat het wat lastig maakt de film direct te plaatsen. Is het nu een komedie met een serieuze ondertoon, of toch veel meer een drama met zeker één…
Dat het bijvoeglijk naamwoord “odd” op Thomas van toepassing is, dat is vrij snel duidelijk. Wat iets langer duurt, is door hebben wat voor film Odd Thomas is. Want op de film zelf is dat bijvoeglijk naamwoord mogelijk nog wel meer van toepassing, want is het nou een lichtelijk horror-avontuur, een bovennatuurlijke thriller of een komedie? Of zal ik me maar aan IMDbs genreaanduiding houden en het een mysterieuze thriller noemen..? Stephen – The Mummy-franchise…
Grove etnische grappen, ’n baby op zowel coke, XTC als marihuana, ’n heftige claymation-trip, Neil Patrick Harris die zichzelf weer goed parodieert, Oekraïense gangsters, ’n in z’n hoofd geschoten Kerstman en ’n paar nieuwe vrienden die zeker suffer maar net zo verontrustend acteren als Harold en Kumar zelf, of met andere woorden: nee, dit is geen Kerstfilm die je gezellig met de hele familie op Eerste Kerstdag gaat kijken. Maar het is er wel één…
Seeking a Friend for the End of the World is zo’n offbeat rom-com die op sommige momenten erg mooi is, maar net niet dat heerlijke American indie-gevoel weet te halen dat bv. Juno en Little Miss Sunshine wel haalden. Toch vond ik het een erg fijn tussendoortje dat ergens een mix is tussen Perfect Sense en Lars von Triers Melancholia, maar merk ik nu ook dat ik maar beter niet kan vergelijken, want dáár was ik ook…
Wauw, dit was een aardig positieve verrassing, en ik denk dat Charlize Theron nét buiten de Oscarnominaties is gevallen. Let wel op: dit is geen hilarische komedie, maar juist een tragikomedie over een gruwelijk mooie maar depressieve vrouw die inderdaad maar niet volwassen wil worden. Dat ze net zo oud is als ik is overigens niet de enige reden dat de film me ook best wel raakte… Young Adult bewijst dat de regisseur en schrijfster…