Steven Spielberg wordt dit jaar 77. Maar als je dan naar enkele van die leuke en zelfbewuste ‘grapjes’ in The Fabelmans kijkt, dan lijkt hij nog altijd die kwajongen waar deze semi-autobiografische coming-of-age film ook grotendeels over gaat. Eindelijk vond deze ‘master of cinema‘ dat ie klaar was om z’n eigen verhaal te vertellen, en wat mogen wij filmliefhebbers daar blij mee zijn… Een behoorlijk lange zit (alhoewel: Spielbergs leven van 7 tot 18 jaar…
Halverwege deze waarschijnlijke start van wederom een Batman-franchise hoorde ik mezelf bijna “Holy fuck, wat vet!!” uitroepen. Dat kwam deels doordat ik voor ’t eerst in weken weer in een IMAX-zaal zat, maar zeker ook omdat Matt – Cloverfield, Dawn of the Planet of the Apes – Reeves met The Batman nog verder afdaalt in de DC-comics-duisternis dan Ben Afflecks Justice League’s Batmans al deden. Waardoor ook de overduidelijke maatschappijkritiek uit de comics weer zo…
Allereerst: ik zag bij de aftiteling pas dat dit een remake is van Den skyldige uit 2018, dus mijn ervaring werd nergens beïnvloed door hoe goed die Deense film was. Het (mogelijk dientengevolge) niet al te hoge IMDb-cijfer hield me initieel wat tegen om deze Netflix-film te kijken, maar ik was uiteindelijk dus best onder de indruk van deze Antoine – Training Day, The Magnificent Seven – Fuqua-film, met een over-aanwezige Jake Gyllenhaal in de…
Wildlife is niet alleen het mooi klein gehouden regiedebuut van Paul – There Will Be Blood, Little Miss Sunshine – Dano, met zeer sterke rollen van Jake Gyllenhaal en Carey Mulligan, het is vooral ook een coming-of-age verhaal van een puber die met de scheiding van z’n ouders moet zien om te gaan. En daarin voel je wel hoe gruwelijk pijnlijk zoiets kan zijn, zeker als je letterlijk getuige bent van onder andere het geflirt…
Alleen al vanwege het feit dat de makers van Swiss Army Man weg kunnen komen met waarschijnlijk de grootste quatsch die je ooit in een film kunt zien, dat zal voor velen al genoeg reden zijn om geïnteresseerd te zijn in deze film met Paul Dano en (een dode!) Daniel Radcliffe. Dat ze daarmee wegkomen komt deels door Dano’s spel, maar vooral doordat ze onder alle quatsch wel een mooi klein verhaaltje vertellen, wat ook…
Waar je bij La grande bellezza nog wel wat ‘moeite’ moest doen om optimaal te kunnen genieten van de grootse (onderliggende) thematiek, daar is Sorrentino’s nieuwste een stuk ’toegankelijker’ en iets directer, en zeker niet alleen vanwege de Engelssprekende hoofdkarakters. De thematiek over verloren (en weer herinnerde?) wijsheden, de verleiding tot cynisme tijdens het ouder worden, maar vooral ook het menselijke onvermogen daarin, wat goed zelfkritisch wordt getoond door vooral Michael Caine’s karakter, dat geeft…
Het feit dat Love & Mercy, een film over het leven van Beach Boys-‘genie’ Brian Wilson, vooral excelleert in de scènes in de opnamestudio, waarin je als kijker langzaam ontdekt welk geweldig nummer hij nu weer zó heeft ‘uitgekleed’ dat hij het met topmuzikanten weer deeltje voor deeltje opbouwt, totdat je ineens hoort welk nummer het is, kan doen vermoeden dat deze film enkel interessant is voor fans van de Beach Boys. Dat is echter…
12 Years a Slave is zo’n woedendmakende film die keihard onder je huid kruipt en mij als blanke Nederlander het gevoel gaf dat ik me nog altijd moet schamen voor iets wat onze voorouders zo commercieel wisten te maken. Daarnaast is Steve – Hunger, Shame – McQueen als regisseur niet alleen fearless in wat hij onder andere durft te insinueren, maar hij is zó subtiel dat ik me afvraag of Quentin Tarantino na het zien van…
Denis Villeneuve sloeg me met z’n vorige film, het Oscargenomineerde Incendies, een paar keer met een moker om m’n oren, zo hard kwamen enkele scènes uit die film binnen. Vandaar dat m’n verwachtingen voor z’n ‘Hollywood-debuut’ Prisoners nogal hoog waren, wat m’n extra kritische blik kan verklaren. Direct na afloop was ik wel degelijk onder de indruk, maar toch iets minder dan verwacht. En waar ik dacht ik het behoorlijk zwar(t)e en nare verhaal dat…
Het is fijn puzzelen in/met Rian – Brick, The Brothers Bloom – Johnsons Looper, waarin Joseph Gordon-Levitt wederom aantoont technisch gezien misschien wel de beste acteur van zijn generatie te zijn. Goed om weer eens ’n intelligente en thoughprovoking tijdreisfilm te zien, die bij vlagen behoorlijk gewelddadig is, maar ook offkey genoeg (is dat Johnsons trademark?) om zeer interessant popcorn-vermaak te bieden. Maar met z’n nuchtere en relativerende kijk op technologische (en evolutionaire) ontwikkelingen bleek de film…
Allereerst: Ruby Sparks is een leuke romantische film met een erg aparte insteek. Er wordt ’n mooi verhaal verteld over liefde en de onmogelijkheid van mannen om dat niet trachten te controleren. ‘n Verhaal dat over creativiteit zelf gaat en enorm veel potentie heeft om ook lekker scherp te zijn. Als je zin hebt in ’n lieve quirkie film over ’n verrassende liefde, dan zul jij smullen. Lees dan niet verder, maar kijk deze film..! Maar…
“Expectations are a bitch“, vooral als je een film gaat kijken. En als je in het openingsshot Robert De Niro dan in een gele taxi ziet stappen om aan ’t werk te gaan (als taxi driver, get it?), dan knallen je verwachtingen natuurlijk nog wel ’n stuk omhoog. Ook al heb je dan al door dat er iets niet helemaal in de haak is in z’n hoofd. Hij (Jonathan Flynn) ziet zichzelf namelijk als één…