Oh ja, deze comeback-film verraste met best wel positief (zeker in vergelijking tot andere comeback-wannabes). Openend met goede Eddie Murphy-scherpte inzake ‘wokeness’ volgt Beverly Hills Cop: Axel F een behoorlijk herkenbare (maar ooit ook zeer succesvolle) formule, en als ik eerlijk ben: die formule wordt lang niet zo vaak meer (zo leuk) gebruikt als in de 80-ies en 90-ies van de vorige eeuw. Waarbij deze dus – ondanks het perfecte openingsnummer!! – zeker ook wel…
Zoals de meesten ken(de) ik George Carlin vooral vanwege z’n nog altijd mega-relevante oneliners en punchlines, nog altijd veelvuldig aangehaald als er weer een politicus uit de bocht vliegt of één of ander Hooggerechtshof in een groot land de klok 50 jaar terug wil draaien. Wat Judd Apatow en Michael Bonfiglio met het tweedelige George Carlin’s American Dream echter vooral tonen is wie Carlin was als mens, hoe hij zich bewust was van z’n concurrentiedrang,…
Als de begintitels van een film worden vergezeld door Scorpions’ Wind of Change, dan weet je natuurlijk direct al dat er weinig serieus te nemen is aan de film die gaat volgen. Toch moet ik toegeven dat ik keihard genoten heb van The Spy Who Dumped Me, die je in het kort kunt samenvatten als Game Night meets Mission: Impossible – Fallout, maar dan met ontzettend goede vrouwenhumor (door én voor vrouwen gemaakt) en twee…
De manier waarop deze film gefinancierd is toont al de geweldige creativiteit van een ambitieus en gefocust filmmaker. Gelukkig voor ons is deze Damien Chazelle ook de schrijver én regisseur van deze indrukwekkende film, want hij heeft z’n creatieve kwaliteiten ook op inhoudelijk en visueel vlak prachtig in kunnen zetten. Daarbij markeert Whiplash de volgende stap in een zich verrassend sterk ontwikkelende carrière van een op het eerste gezicht wat simpele acteur en stelt de film een pedagogisch…
Gebaseerd op het boek van de 39 jaar jongere vriend van glamour-entertainer Liberace, Scott Thorson, is Steven Soderberghs (laatste?) film Behind the Candelabra niet alleen een interessante kijk in het leven van één van de opvallendste entertainers van de vorige eeuw, maar ook een vrijwel ‘klassieke’ HBO-biopic, die vanwege die TV-link de bioscopen hier waarschijnlijk niet zal halen (als in: heb nog nooit een HBO-film hier in de bioscoop gezien). Terwijl ie wel alle grandeur…
De tweede in m’n pre-Prometheus–Alien-marathon was natuurlijk James Camerons Aliens, een gruwelijk ‘vet’ vervolg dat zeven jaar later werd gemaakt, maar zich wel 57 jaar later afspeelt. Qua diepgang op het eerste oog wat minder intrigerend, maar het lijkt wel dat Cameron z’n maatschappijkritiek ook in deze film al kon combineren met z’n kenmerkende sterke vrouwenrollen. En ik denk dat deze film ’t in 2012 nog altijd goed zou doen in de bioscoop; in elk…