Door de recensie in NL40 was ik nóg meer geïnteresseerd in de nieuwste van Gaspar – Irreversible – Noé, want die noemde deze film “knap geschoten, pretentieuze bagger“. Nu vind ik “bagger” wat Wildersiaans, maar ook niet echt juist. Toch vond ik Enter the Void ook behoorlijk tegenvallen, ook al is het één visueel spektakel… De film vertelt over Oscar, een Amerikaanse (?) jongen die in Tokyo woont, maar daar vooral de touwtjes aan elkaar…
Geheel tegen m’n neuroses in heb ik dus al drie films gerecenseerd die ik ná The Limits of Control zag, en dat heb ik puur gedaan omdat ik bij The Limits of Control meer tijd nodig had (en heb) om ‘m te begrijpen. Want dat deze film Jarmush’ minst toegankelijke film is, dat was me vrij snel duidelijk. Wat voor mij overigens niet negatief is… In The Limits of Control volgen we ’the lone man’,…