Walter is zo’n film die je de eerste helft niet al te serieus wilt nemen, juist omdat de film nogal een aparte premisse heeft. Maar doordat die weirdness richting het einde een prachtige plek krijgt raakte de film me onverwacht keihard. Mogelijk (en natuurlijk) het resultaat van iets persoonlijks, dus hoe universeel die emotionele betrokkenheid is weet ik niet, maar bij mij ‘deed’ ie het uiteindelijk dus wel. Zeker ook gesteund door een onverwacht goed op…
eerlijke, onafhankelijke en makkelijk leesbare filmrecensies…