Helaas, ondanks een aantal heerlijke cameo’s (waaronder dé favoriete acteur van de regisseur) en waarschijnlijk een voor echte Marvel-nerds orgastische samenkomst met een andere succesvolle Marvel-franchise, vrees ik dat het Marvel Cinematic Universe door Doctor Strange in the Multiverse of Madness eerder fans verliest, dan dat erbij komen. Voor eventueel nieuwe fans is alles namelijk teveel verweven met eerdere films én series, en dat zorgde bij mij uiteindelijk ook voor m’n kritische oordeel: deze films…
Dat Will – Anchorman, Saturday Night Live – Ferrells humor nogal wat overeenkomsten heeft met het behoorlijk campy Songfestival, dat kwam voor mij niet echt als een verrassing. Dus dat zijn heerlijke zelfoverschattende én -spottende humor perfect werkt in David – Wedding Crashers, The Judge – Dobkins ode aan die jaarlijkse muziek-extravaganza, bijgestaan door een geweldige Rachel – The Notebook, Midnight in Paris – McAdams, dat maakt het overduidelijke kopiëren van een werkende film- en…
Heerlijk escapisme, waarbij ik mezelf een paar keer boven iedereen uit hoorde lachen in de zaal (vooral vanwege de goede timing van Jason – Horrible Bosses, Juno – Bateman en Rachel – The Notebook, Sherlock Holmes – McAdams), maar aan het eind wel dacht: “Volgens mij klopt er geen bal van het te ingewikkeld in elkaar gedraaide plot!” Maar soit, het was exact wat ik nodig had, en eerlijk gezegd precies wat ik verwachtte van…
Nadat ik Captain America: Civil War behoorlijk vond tegenvallen had ik het eigenlijk wel wat gehad met films uit het Marvel Cinematic Universe (mag ik de X-Men-franchise daar buiten laten, want die blijft erg sterk?), maar dat is door deze Doctor Strange eigenlijk weer volledig goedgemaakt! Veel meer een origin-story dan de wat warrige trailer deed vermoeden voegt deze een mooie en interessante spirituele laag toe het Marvel-universum, eigenlijk perfect gevangen in het cameo-shot van Marvel-‘vader’…
Rustige diepgravende films over onderzoeksjournalistiek worden logischerwijs minder gemaakt, omdat dit soort journalistiek helaas ook langzaam aan het verdwijnen lijkt. Dat het onderwerp, waarnaar de journalisten onderzoek doen, helaas nog lang niet verdwenen is, dat geeft Spotlight niet alleen een enorme urgentie, maar toont ook het belang van gedegen en gebalanceerde journalistiek, iets wat in deze tijd van ‘instant meningen’ onder steeds meer druk komt te staan. Daarbij toont de film op goed subtiele maar…
Dat deze film al tijdens het productieproces aardig gedoemd leek bleek wel uit de e-mails van toenmalig Sony Pictures-voorzitter Amy Pascal, die op z’n zachtst gezegd nogal negatief was over de eerste screenings van de film. Achteraf gezien lijken haar opmerkingen helaas weinig positiefs te hebben gebracht, want ondanks de aanwezigheid van Bradley Cooper, Rachel McAdams, Emma Stone, Alec Baldwin, Danny McBride én Bill Murray (!!!!) is deze nieuwste van Cameron – Almost Famous, Jerry…
Jake Gyllenhaal doet weer een gooi naar een Oscarnominatie in deze vrij formulematige boksfilm over een bokser op zoek naar verlossing en de liefde van z’n dochtertje. Gedurende de gehele film spookte er in m’n achterhoofd echter continu de gedachte dat ik ooit gehoord had dat deze film gebaseerd was op een waargebeurd verhaal, wat uiteindelijk helemaal niet waar bleek. Dus als ik het verhaal dan beoordeel als een origineel verzonnen verhaal, dan heb ik…
A Most Wanted Man is, na Control en The American, Anton Corbijns derde film. Maar ook één van de laatste mogelijkheden om de overleden Philip Seymour Hoffman op het witte doek te zien (in een nieuwe film). Waar dat een aantal van mijn collega’s wat milder lijkt te stemmen in hun kritiek, daar hoop ik daar ‘overheen’ te stappen. Natuurlijk is het ongelooflijk jammer dat hij niet meer continu aan de wereld kan laten zien hoe je ‘moet’…
Terrence Malick levert met To the Wonder na The Tree of Life wederom een geweldig poëtisch kunstwerk af, waarbij ik het initieel wel wat jammer vond dat de films toch wel wat op elkaar lijken (letterlijk ook, daarover verderop meer), maar waarbij ik ook merk dat hoe meer ik er over nadenk, lees en contempleer, hoe intrigerender en mooier hij wordt. Over de (on)mogelijkheden van liefde, relaties, religie, spiritualiteit en onze disharmonie met de natuur om…
Direct na afloop van Sherlock Holmes: A Game of Shadows zei ik tegen ’n vriend: “Ach, soms is ’t fijn om een film te kijken die je de volgende dag weer vergeten mag zijn“, maar toen besefte ik me dat ik er natuurlijk nog wel een recensie over moest schrijven, en dat ‘verminderde’ m’n gemoedstoestand wel wat. Ik vond dit tweede deel van Guy Ritchie’s poging de Holmes-verhalen te vertellen namelijk een stuk minder dan het…
Ik weet niet of ik het Woody Allens beste film van de laatste tien jaar durf te noemen, maar Midnight in Paris is zeker de meest vermakelijke. Daarnaast was het een verfrissende keuze om Owen Wilson de token Woody-rol te laten spelen. Want als Allen niet zelf (één van) de hoofdrol(len) in z’n film speelt, dan laat hij een andere acteur zijn rol spelen. Eerder deden o.a. Larry David (Whatever Works) en Josh Brolin (You…
Zo, na het nieuwe jaar begonnen te zijn door om 11u ’s ochtends m’n bed in te duiken, ging ik op 1 januari lekker gaar en zonder verwachtingen naar Sherlock Holmes, de nieuwe Guy Ritchie met Robert Downey Jr., Jude Law en Rachel MmmmmmmmcAdams ;-) . En ik durf best te zeggen dat ik me goed vermaakt heb… Waarschijnlijk ben ik dan meteen gevaarlijk bezig, want dit is wel een film die met iets teveel…