Soms wordt me wel eens verweten dat ik niet ‘zeker’ genoeg ben in m’n recensies, dat ik m’n oordeel teveel laat afhangen van m’n stemming op dat moment. Nu tracht ik de invloed van mijn stemming wel altijd in te schatten, maar als ik redelijk chagrijnig een film ga kijken, dan ben ik (gelukkig) niet rationeel genoeg om dat helemaal uit te kunnen schakelen. Zo was dat deels ook het geval bij Vacation, een vervolg op…
eerlijke, onafhankelijke en makkelijk leesbare filmrecensies…