Naast de prachtige rol van Julianne Moore, waarvoor ze redelijk terecht een Oscar won, valt deze film over ‘vroege Alzheimer’ vooral op doordat het regisseurs- en schrijversduo bewust niks extra gedramatiseerd heeft. Waar deze film de grootste tranentrekker van het jaar had kunnen worden, daar is ie dus opvallend ingetogen. En dat is mogelijk nóg opmerkelijker wanneer je de achtergrond van eerdergenoemd duo kent. Toch vraag ik me ook lichtjes af hoe indrukwekkend deze film…
eerlijke, onafhankelijke en makkelijk leesbare filmrecensies…