Het ‘head of the Film & TV festival‘ op SXSW bezigde tegen het premièrepubliek (waar ik als lucky bastard onderdeel van was) hetzelfde als wat ik wel eens tegen klanten bij de videotheek zei vroeger: “Hoe f&*#ing jaloers ben ik op jullie, dat jullie deze film nog voor het eerst mogen gaan zien.” Want inderdaad: Julio Torres’ Problemista is zó volstrekt uniek, creatief én geweldig leuk (naar mijn mening althans), dat ik ‘m graag weer…
Ik ging deze film in met niet meer informatie dan het zien van de filmposter, en de wetenschap van die 7+ op IMDb, wat me nogal verraste. Had ik vooraf meer geweten, dan was ik mogelijk anders de film in gestapt… Wat ik vooral wil zeggen: ik vond het een onverwacht lekkere en vette actiefilm met een heerlijke knipoog. Beetje nog ‘beyond Red‘ qua opzet, met ook een ontzettend lomp neergezette bad guy (Aleksey – Leviathan…
The Dead Don’t Die is een sterk zelfbewust knipogende zombie-komedie van meesterregisseur Jim – Only Lovers Left Alive, Broken Flowers, Down by Law – Jarmush, met een paar zulke ‘in your face‘-boodschappen, dat die overduidelijkheid mij wat weifelend/achterdochtig maakt. Want wil hij nou ‘meer’, of wilde hij enkel de ultieme ‘knipoogfilm’ maken, wars van alle conventies over heldendom e.d.? Overigens kan The Dead Don’t Die ook de geschiedenis in gaan als de film waarin held…
Bij het eerste deel maakte ik nog de fout om de film serieus te nemen, terwijl G.I. Joe: The Rise of Cobra zichzelf helemaal nergens serieus nam. Bij dit tweede deel was ik dus beter ‘voorbereid’, en ook al moet ik als serieus recensent wijzen op het feit dat het natuurlijk wel ’n slechte film is (als je het verhaal- en regietechnisch bekijkt), maar met die juiste instelling vond ik G.I. Joe: Retaliation best lekkere…
Nee, The Man with the Iron Fists is géén goede film. Eigenlijk ’n behoorlijk slechte. Wu-Tang Clans mede-oprichter RZA maakt dan wel heel enthousiast z’n schrijf- en regiedebuut met deze over-the-top kung fu extravaganza, en ik vind het ook best knap dat hij met behoorlijk wat doorzettingsvermogen zoiets ‘groots’ heeft weten te maken, maar als je kritisch naar deze film kijkt en ‘m serieus neemt, dan heb je zeer veel te zeiken. Als het je…
Grove etnische grappen, ’n baby op zowel coke, XTC als marihuana, ’n heftige claymation-trip, Neil Patrick Harris die zichzelf weer goed parodieert, Oekraïense gangsters, ’n in z’n hoofd geschoten Kerstman en ’n paar nieuwe vrienden die zeker suffer maar net zo verontrustend acteren als Harold en Kumar zelf, of met andere woorden: nee, dit is geen Kerstfilm die je gezellig met de hele familie op Eerste Kerstdag gaat kijken. Maar het is er wel één…