Jurassic World: Dominion, oftewel Jurassic Park 6, is een beetje een reünie van alle nog levende helden uit zowel de Jurassic Park– als Jurassic World-franchise. En dat levert een ontzettend vermakelijke film op, waarbij alleen de “When you gotta go, you gotta go“-toiletscène uit het eerste deel volgens mij niet ‘ge-hommage-ficeerd’ wordt. Buiten al dat vermaak lukte het me echter niet om m’n kritische houding volledig uit te zetten, en daardoor zag ik wat zaken…
De eerste keer dat je Stallone en Schwarzenegger écht samen een film ziet dragen zal bij jou mogelijk ook flink wat nostalgische gevoelens oproepen, zeker als je boven de 30 bent en hun heerlijk foute 80’ies actiefilms kent. Want ergens is dit een vrij straightforward hommage aan de films waar ze ooit bekend mee werden, zij het dat de makers wel rekening hebben gehouden met hun leeftijd en het echte knokken wat beperkt blijft. Maar…
Een film over een man die wordt ingehuurd om in de wilde natuur van Tasmanië de mythische Tasmaanse Tijger op te sporen en daarvoor al z’n skills zal moeten inzetten doet een spannende avonturenfilm met metafysische trekjes vermoeden, en ik denk dat het boek – waarop The Hunter gebaseerd is – daar ook wat meer mee zal spelen. Ik vond ’t zeker een interessante en prachtig geschoten film, maar heb toch ’t gevoel dat niet…
Als je film gewoon ziet als vermaak dan zul je Daybreakers wel vet vinden, zeker als je van blood & gore houdt. Ook is het wel eens verfrissend te zien dat er ook hele vette special fx make up e.d. gemaakt wordt zónder de hulp van Greg Nicotero. Als je echter ook maar iets dieper van film wilt genieten, dan is Daybreakers natuurlijk best een slechte film. Ook al heb ik er ’s nachts wel…