Zoals je mogelijk weet, zijn mijn recensies altijd ontzettend persoonlijk. Zó persoonlijk zelfs, dat ik wel eens commentaar krijg van andere recensenten, dat ik ‘de regels’ (??) niet volg. Nu interesseert me dat eigenlijk geen barst (ik schrijf ze ook niet om bij een clubje te mogen horen natuurlijk), maar Rolling Thunder Revue: A Bob Dylan Story by Martin Scorsese raakte mij op zoveel (privé-)vlakken, dat het bijna ondoenlijk is onderscheid te maken tussen wat enkel…
Je hoeft niet ‘bang’ te zijn dat Jeff Nichols, nu hij geld van Warner Brothers heeft gekregen voor z’n vierde film, ineens van z’n geloof is gevallen, want met Midnight Special weet hij opnieuw geweldig met onze drang om alles te móeten kunnen verklaren te spelen. Daarnaast heeft hij het lef om qua exposé niks letterlijk uit te laten leggen door één of ander autoritair figuur (alhoewel die er genoeg in de film zitten), waardoor…
John Wells’ vorige film, The Company Men, zeek ik nog lichtjes af omdat ik urgentie miste. Daarbij betichte ik Wells, als bedenker van de TV-serie E.R., ook van het zijn van een wat ‘ouderwetse’ TV-drama-regisseur. Nu hij voor August: Osage County heeft samengewerkt met Tracy Letts, schrijver van o.a. Killer Joe (!), en de beschikking heeft over aan aantal actrices en acteurs in topvorm, levert ie een werkelijk prachtig rauw familiedrama af. Over gemiste kansen,…
De maker van Crazy Heart, Scott Cooper, toont met Out of the Furnace dat zijn Oscarwinnende film geen toevalstreffer was. Out of the Furnace is echter nog een stuk rauwer dan die Jeff Bridget-Colin Farrell-film, maar net zo’n uit het leven gegrepen verhaal over mensen die worstelen met alle shit die op hun pad komt. En ook nu kan Cooper weer beschikken over geweldige acteurs, want Christian Bale, Casey Affleck, Zoë Saldana, Woody Harrelson, Willem…
Jeff Nichols toont met Mud wederom dat hij één van de beste ‘nieuwe’ Amerikaanse filmmakers is. Na het zeer interessante Shotgun Stories en het geweldige Take Shelter (in mijn top 3 vorig jaar) komt ie nu met een rustig en poëtisch coming-of-age-verhaal over liefde, vrijheid, obsessie, vergeving en opoffering, waarin Matthew McConaughey na o.a. Killer Joe wederom toont dat ie zoveel meer kan dan altijd maar z’n shirt uittrekken. Alhoewel hij dat in Mud ook weer doet.…
“America is not a country, it’s a business“, bezigt Jackie Cogan (Brad Pitt) ergens in het geweldige Killing Them Softly. Wat de Australische regisseur Andrew – Chopper, The Assassination of Jesse James… – Dominik daarmee bedoelt wordt gedurende de film op vele vlakken en in vele lagen duidelijk. Van ’n zeer directe aanval op The American Dream (zie bovenstaande quote) tot in de prachtige karakterschetsen die de film bevat. Maar daarnaast is Killing Them Softly…
Safe House is gewoon een vermakelijke actiethriller waarin Denzel Washington toont dat hij op driekwart van z’n ‘vermogen’ nog altijd meer cool heeft dan bv. Jason Statham, terwijl hij toch ook al tegen de 60 loopt. Ik vond de film bij vlagen spannend (ik voelde m’n handen zelfs af en toe lichtjes samenknijpen) en gelukkig niet té voorspelbaar. Maar voordat ik je verwachtingen te hoog maak, meer dan een goedgemaakt tussendoortje op een verrassende locatie is het…
Toen ik de trailer van Brothers zag, en ook zag dat ie van Jim – In America, In The Name of The Father, My Left Foot én Get Rich or Die Trying (???) – Sheridan was, toen wist ik zeker: dat wordt een ontzettend mooie tranentrekker… En ik moet zeggen: ondanks dat het een behoorlijk krachtige film is, vermijdt Sheridan gelukkig weer de “oversentimentaliteit”. En of het volgende positief of negatief is, dat weet ik…