Yes, Quentin Tarantino lijkt bijna z’n eigen genre gecreëerd te hebben, waarin hij exploitation-films mengt met snedige dialogen, en dat nu vermengt met ’n soort slasher-western-komedie die eigenlijk alle kanten op vliegt en stiekem ook nog teruggrijpt naar de Noorse mythologie. Misschien dat eigenlijk alles wel samen komt in de naam van de persoon die de titulaire Django zijn primaire motivatie geeft om zich letterlijk te ontketenen: z’n vrouw Broomhilda von Shaft. Hoor je Isaac Hayes’ Shaft-themesong nu…
Ja, The Avengers kun je zien als shock and awe-filmmaken. De entertainmentvalue van deze film is zó hoog dat je nogal verbouwereerd de zaal uit zult lopen, want wát een combinatie van comic-herkenning, humor en CGI-geweld is dit geworden! En ondanks dat ik hoorde dat het verhaal erg trouw is aan het originele stripverhaal, waardoor vrijwel alle Marvel-fans deze film sowieso al een 9 of een 10 zullen geven (check ’t punt op IMDb!), denk ik…
Nu al één van de interessantste films van het jaar, deze HBO-film van Tommy Lee Jones, geschreven door Cormac – No Country for Old Men, The Road – McCarthy met twee geweldige hoofdrollen, voor Samuel L. Jackson en mr. Jones himself. Maar ook één van de ‘lastigste’ films van ’t jaar, want deze dialoog van 90 minuten in één ruimte biedt zoveel interessante stof tot nadenken dat je als kijker behoorlijk veel moeite moet doen…
Apart om te zien dat een film met Samuel L. Jackson en Michael – The Queen, Frost/Nixon – Sheen in Amerika ‘straight-to-DVD’ gaat, en dan in NL wel gewoon een bioscooprelease gaat krijgen. Want zo goed vond ik ‘m zeker niet… Unthinkable gaat over de immoraliteit van ondervragingstechnieken, oftewel ‘martelen’. Michael Sheen speelt namelijk een tot de islam bekeerde Amerikaan die drie bommen in drie verschillende steden heeft gepland met de bedoeling die te laten…
Ja, ik vond de eerste Iron Man eigenlijk heel vet en ook best goed. Iron Man 2 is vooral een deel twee, of zoals Yogurt in Spaceballs over een vervolg spreekt: “… 2: the search for more money”. Bummer..! Waar ik in deel 1 nog volledig mee kon gaan in het redelijk absurde gegeven dat iemand een apparaat in z’n borstkas inbouwt wat hem niet alleen het leven redt, maar ook in staat stelt om…
Frank Miller zal dan misschien wel fantastische graphic novels kunnen schrijven/tekenen, maar ik denk niet dat hij een carrière als regisseur moet nastreven. The Spirit is zo’n film waarbij de vorm boven de inhoud wordt geplaatst, maar zonder iets van inhoud is die vorm helemaal niet interessant. En dan is de vorm ook nog gewoon hard (maar zeker niet perfect) gejat van vooral Sin City. Nee: The Spirit ziet er meer uit als een mooi…