Ja, The French Dispatch is zeer duidelijk een Wes Anderson-film. Maar misschien wel té duidelijk? Het is ook een hommage aan journalisten met lef (vooral die van The New Yorker in de jaren 50/60), een ode aan verhalen vertellen, met een knipoog naar de Nouvelle Vague. De film zit echter ook zó vol met Andersons (soms aandoenlijke, soms over-aanwezige) poppenkaststijl, met ontzettend veel leuke beeld- en taalvondsten, dat het niet raar is als je de…
Yes, eindelijk draait één van de beste coming of age-films van het jaar in de Nederlandse bioscoop. Tevens één van de betere verrassingen bij de Oscarnominaties dit jaar, en dan vooral die voor Beste Regie van Greta Gerwig (de eerste vrouw die zo’n nominatie kreeg voor haar debuutfilm!). Al spelen Saoirse Ronan en Laurie Metcalf zó realistisch dat hun nominaties ook meer dan terecht waren (vooral Metcalf enkel al voor die ene scène in de auto…
Na een behoorlijk frustrerende ervaring dacht ik mezelf emotioneel eens lekker te ‘pijnigen’ met een film waarvan ik verwachtte dat ie zo zoet als suiker was en mogelijk wat escapisme zou bieden waar ik even zin in had. Na de drie Oscarnominaties leek Brooklyn daar de ideale kandidaat voor, maar ik moet zeggen dat ik wel wat meer kreeg dan ik had verwacht. Regisseur John Crowley vertelt namelijk een vrij bescheiden, maar toch ook groots…
Een jaar geleden behoorlijk neergesabeld bij de première op het Cannes Filmfestival is Ryan Goslings regiedebuut nu hier in de bioscoop verschenen. En ook al is er genoeg aan te merken op dit nogal heftig duistere sprookje, waarin duidelijk invloeden van Nicolas – Drive, Bronson, Only God Forgives – Winding Refn en David Lynch zitten, ik vind deze film sferisch wel ‘passen’ in wat ik van Gosling kende, bijvoorbeeld van z’n band Dead Man’s Bones. Beetje een…
Misschien een wat grote uitspraak, maar The Grand Budapest Hotel is mogelijk Wes Andersons beste film tot nu toe. Het is in elk geval z’n meest ‘grootse’ film, waarin hij elementen uit zo’n beetje al z’n vorige films combineert tot een zeer vermakelijk, interessant en wederom heerlijk apart meesterwerk met een werkelijk ongelooflijke cast. Maar zoals ik bij al z’n films blijf zeggen: Anderson creëert wel een wereld die niet iedereen zal trekken. Hier is het…
Neil Jordans Byzantium is misschien geen TOPfilm, maar wel een veel aangenamer verrassing dan ik vooraf dacht. En juist in deze tijd van Twilight en True Blood is het goed dat er weer eens (rustig) gefocust wordt op bijvoorbeeld de gevolgen van het onsterfelijk zijn en het creëren van een poëtisch (duister) sprookje, en niet op de bloederigheid. Maar dat zal ook de reden zijn dat ie zo kort in de bioscoop draaide, wat overigens niet…
Wat heerlijk om na een paar mindere films een onverwachte topper als Hanna te zien. Een soort sprookje (check de trailer hieronder) over een meisje dat door haar vader is opgevoed in de bossen van Finland, maar op haar 16e besluit om uit te gaan zoeken wie ze eigenlijk is, en waarom haar vader haar zo ontzettend goed heeft bijgebracht in diverse talen en vechtkunsten. Compleet met een CIA-agent/evil witch, een liefhebbende maar niet-volmaakte vader,…
Tja tja, wat moet ik hier nou van zeggen? The Way Back is een zeer goed gemaakte film over een aantal ontsnapten uit een Sovjet-goelag in de Tweede Wereldoorlog met een terechte Oscarnominatie voor Best Make-up, heeft alles om een mooi heftig drama te zijn, maar dat drama voelde ik helaas niet echt. Van mij had Peter – The Truman Show, Master and Commander – Weir iets meer drama in dit waargebeurde (????) verhaal mogen…
Ach, een gezellige familiefilm van de makers van Narnia maar LANG NIET ZO IRRITANT als die Narnia-films. En een aardig bijrolletje van Bill Murray. In a nutshell: that’s City of Ember. De eerste poster had een iets te overmoedige ondertitel: “Plan your Escape”. Dat zou namelijk net zo goed de ondertitel van Escape from Absolom, – L.A., – Alcatraz of – New York kunnen zijn geweest. Goed dat ze die titel niet gepakt hebben dan.…