Soms wordt mij wel eens ‘verweten’ dat ik té kritisch ben, of enkel arthouse-films wil zien. Iets dat ik kan begrijpen – veel mensen hebben aan het eind van een stressvolle werkdag vooral zin in ‘vluchtvermaak’ – en iets waar ik natuurlijk rekening mee móet houden, wil jij iets aan mijn recensies hebben. Daarom meld ik ook graag, dat ik op momenten net zoveel zin heb in lekker escapisme hoor. En dat is exact wat…
Nadat ik Captain America: Civil War behoorlijk vond tegenvallen had ik het eigenlijk wel wat gehad met films uit het Marvel Cinematic Universe (mag ik de X-Men-franchise daar buiten laten, want die blijft erg sterk?), maar dat is door deze Doctor Strange eigenlijk weer volledig goedgemaakt! Veel meer een origin-story dan de wat warrige trailer deed vermoeden voegt deze een mooie en interessante spirituele laag toe het Marvel-universum, eigenlijk perfect gevangen in het cameo-shot van Marvel-‘vader’…
Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat Sinister toch nét wat langer blijft hangen dan ik net na het zien van deze Ethan Hawke-horrorfilm verwachtte. En dat komt niet alleen doordat de film echt ’n paar ‘heerlijk’ heftige schrikmomenten bevat, maar op één of andere manier voel ik ook een lichte neiging om langer na te denken over het hoe en vooral waarom van wat je ziet gebeuren. Nu verwacht ik dat die ‘zoektocht’ geen belangrijke…