The Royal Tenenbaums is Wes Andersons derde film die ik een jaar of tien geleden al eerder zag, maar ik afgelopen vrijdag toch weer vrij ‘vers’ herontdekte. Een komedie over een depressieve familie, maar dan wel zo’n komedie waarbij je niet helemaal door hebt of het wel altijd gepast is om te lachen. En achteraf gezien bezorgt Owen Wilsons betrokkenheid als schrijver mij een extra rilling. Maar ook als je hier niets over weet, dan…
Het meest opmerkelijke aan deze film is misschien wel dat zo weinig mensen ‘m kennen. De titel en de poster hebben altijd wel ergens in m’n achterhoofd gezeten, en ik zag ‘m dus ook afgelopen maandag pas voor ’t eerst. Terwijl deze film in 1992 toch de speciale juryprijs won op het Sundance filmfestival, waar één van de andere genomineerden in die categorie ene Quentin Tarantino was met Reservoir Dogs. IMDb herkent ‘m ook niet…